Ημερομηνία:
Κυριακή τῶν Βαΐων
17 Ἀπριλίου 2022
Μεγαλειώδεις οἱ στιγμές! Θριαμβευτική καί πανηγυρική ἡ εἴσοδος τοῦ Ἰησοῦ στά Ἱεροσόλυμα! Περίπου 1.000.000 ἄνθρωποι ὑποδέχονται τόν Χριστό, καθώς εἰσέρχεται στήν Ἁγία Σιών. Θριαμβολογοῦν, φωνάζουν ἐγκωμιαστικά, ἐκφράζουν διθυραμβικούς παιάνες, «Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις», «ὡσαννά τῷ υἱῷ Δαβίδ». Ἄλλοι στρώννουν τά ἰμάτιά τους, τά ροῦχα τους γιά νά περάσει πάνω ἀπ’αὐτά ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός. Πολλά παιδιά κόβουν βαΐα, κλαδιά φοινίκων γιά νά προϋπαντήσουν τόν Ἰησοῦ ὡς βασιλιά καί Τόν ἐπευφημοῦν, Τόν δοξάζουν!
Γιατί ὅμως τέτοια μεγαλειώδης ὑποδοχή; Πρός τί αὐτό τό ἐνθουσιαστικό ξέσπασμα τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων; Ἀσφαλῶς περίμεναν πολλά χρόνια τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τόν βάναυσο ζυγό τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἐπί τῶν κεφαλῶν τους ἤ ἐπειδή πολλούς αἰῶνες περίμεναν τόν Μεσσία, Ἐκεῖνον πού θά ἐπανέφερε τήν ἀρχαία ἔνδοξη βασιλεία τοῦ Δαβίδ. Δυστυχῶς ἡ Μεσσιανική ἀντίληψη, ἡ ἀναμονή τῆς ἔλευσης τοῦ Μεσσία εἶχε ἀλλοιωθεῖ καί περίμεναν ἕναν ἐπίγειο βασιλέα, ἕναν Μεσσία ἐγκόσμιο, πού ἐνδεχομένως θά εἰσερχόταν μέ πομπή, στρατιωτική δύναμη καί ὀπαδούς γιά νά ἀπελευθερώσει τό κράτος τους καί νά ἀναστήσει τά ἀρχαῖα ἰουδαϊκά βασίλεια.
Στήν ἐποχή τους ἐμφανίστηκε ὁ θεῖος Διδάσκαλος, Ἐκεῖνος γιά τόν Ὁποῖο ἔλεγαν ὅτι «οὐδέποτε ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» ἤ ὅτι ὅλος ὁ λαός «κρεμιέται ἀπό τά χείλη» τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅλος ὁ λαός εἶχε μάθει, εἶχε ἀκούσει ἤ δει τά ἐξαίσια θαύματα τοῦ μεγάλου ραββίνου, ὅπως Τόν νόμιζαν.. πολλοί εἶδαν ἤ ἄκουσαν γιά τό μέγιστο θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ τετραήμερου νεκροῦ, τοῦ Λαζάρου. Ἐμφανίζεται μάλιστα ὁ Λάζαρος ὡς συνδαιτημόνας στό γεῦμα, πού παρουσιάζεται ὡς εἰκόνα στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Πάμπολλοι ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ μας εἶχαν γίνει μάρτυρες τῶν ποικίλων θαυμάτων Του.. ἀναστάσεις νεκρῶν, θεραπεῖες τυφλῶν, χωλῶν, ἀναπήρων, θεραπεῖες δαιμονισμένων καί τόσα ἄλλα.
Ἑπομένως τῶρα, πού ὁ Διδάσκαλος Ἰησοῦς εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα, Τόν ὑποδέχονται σάν τόν ἐπίγειο Μεσσία καί βασιλιά πού ἀνέμεναν. Ἄν καί ὅλος αὐτός ὁ ἐνθουσιασμός ἦταν προσωρινός, ἁπατηλός, ἐφήμερος. Διότι οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, μόλις ἕξι σχεδόν ἡμέρες μετά Τόν ἀρνοῦνται, φωνάζουν γιά τήν θανατική Του καταδίκη, κράζουν λέγοντας «ἄρον, ἄρον σταύρωσον αὐτόν», κάτω ἀπό τό πραιτώριο τοῦ Πιλάτου. Πάντα μέ τήν ὑποκίνηση τῶν θρησκευτικῶν ἀρχόντων τῆς ἐποχῆς, τῶν γραμματέων καί Φαρισαίων, οἱ ὁποῖοι ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει τό σημερινό Ἱερό Εὐαγγέλιο εἶχαν ἤδη ἀρχίσει νά συνομωτοῦν πώς νά φονεύσουν τόν Ἰησοῦ, ἀλλά εἰ δυνατόν καί τόν Λάζαρο, διότι πολλοί συμπατριῶτες τους πίστευαν στόν Χριστό, βλέποντας τό ζωντανό θαῦμα τοῦ Λαζάρου.
Ὁ Χριστός μας παρά τίς ἐπευφημίες τοῦ πλήθους εἰσοδεύει ὡς βασιλεύς ταπεινός στήν Ἁγία Σιών. Εἰσέρχεται καθήμενος «ἐπί πῶλον ὄνου», ἐπιβεβαιώνοντας ἀρχαῖες προφητεῖες∙ «μή φοβοῦ θύγατερ Σιών∙ ἰδοῦ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπί πῶλον ὄνου». Ταπεινός παραμένει ὁ Χριστός μας, δέν δίδει σημασία στά μεγαλειώδη «ὡσαννά». Ἡ μοναδική απάντηση πού δίνει στίς αἰτιάσεις καί τίς κατηγορίες τῶν Φαρισαίων εἶναι μέσα ἀπό τόν θεῖο Νόμο, ὅτι «ἀπό νηπίων καί θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον», ὅτι δηλαδή θά συνθέσω ὕμνο μέσα ἀπό τά νήπια, ἀπό τά παιδιά. Κάτι πού ἐπιβαβαιώνεται στήν εἴσοδο Του στά Ἱεροσόλυμα. Τά παιδιά Τόν δοξάζουν ὡς Θεό, μέ τήν ἁπλότητα καί τήν ἀδολότητα τῶν λόγων καί τῶν ὕμνων τους.
Αὐτή ἡ ταπείνωση τοῦ Κυρίου μας πόσα ἀλήθεια ἔχει νά μᾶς πει. Ταπεινός ἦλθε στήν γῆ, ἀπό τήν Γέννηση Του μέχρι τήν Σταύρωση καί τήν ταφή Του. Ἀκόμη καί ὅταν ὁ λαός Τοῦ ἀποδίδει δίκαιη δόξα, δέν θέλει νά εἶναι παράκαιρη καί μάταιη. Ἀλλά προτιμᾶ τήν δόξα τοῦ Σταυροῦ. Γιά Ἐκεῖνον θρόνος Του ἐπί γῆς ἀποτελεῖ τό Ξῦλον τοῦ Σταυροῦ, ὁ λόφος τοῦ Γολγοθᾶ, ὅπως ἀκριβῶς τό ἔγραψαν ἐπί τοῦ Σταυροῦ καί οἱ ἐχθροί Του ὑποτιμητικά, ἀλλά ἀναγνωρίζοντας οὐσιαστικά τήν ἀλήθεια∙ Ἰησοῦς Ναζωραῖος Βασιλεύς Ἰουδαίων (Ι.Ν.Β.Ι.). Προτιμᾶ νά δοξασθεῖ θυσιαζόμενος «ὑπέρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καί τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων», νά χαρίσει ἄφεση στούς ὑπηκόους Του μέσα ἀπό τήν δική Του θυσία, διά τοῦ Τιμίου Αἵματός Του. Ἔτσι ὥστε νά ὁδηγηθοῦν κατόπιν στήν δόξα, τό φῶς καί τήν λαμπρότητα τῆς Ἀναστάσεως.
Μᾶς χαρίζει αὐτή Του ἡ ταπεινή στάση τόσα αἰώνια διδάγματα! Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ ἐγωιστική ἀντίληψη ζωῆς εἶναι ψεύτικη, πλανερή. Μιά ἀντίληψη ἀπό τήν ὁποία πάσχουν πολλοί καί ἐπηρεάζει ὅλους μας. Πολλοί ἄνθρωποι σήμερα δέν μποροῦν νά ἀντέξουν ἕνα προσβλητικό λόγο γιά παράδειγμα καί παρεξηγοῦνται. Ἤ θέλουν νά φαίνονται παντοῦ, νά ἑλκύουν πάνω τους τά φῶτα τῆς δημοσιότητας, τά χειροκροτήματα τῶν ἀνθρώπων. Ἄλλοι νομίζουν ὅτι ἔχουν ἐπιρροή πάνω στις μάζες τῶν ἀνθρώπων κι ἔτσι νιώθουν σημαντικοί.. ὅπως οἱ influencers τῆς ἐποχῆς. Ἤ κάποιοι μέσα ἀπό τά social media θέλουν νά ἔχουν followers, νά συγκεντρώνουν likes ἤ ἄν δέν ἀρέσει σέ κάποιους τό story πού ἀνέβασαν ἤ ἡ φωτογραφία πού πόσταραν δέν τό ἀντέχουν καί «τρελαίνονται». Ἤ κάποιες οἰκογένειες πού ἐπιθυμοῦν νά φαίνονται ὅτι ἔχουν τήν καλύτερη ζωή ἤ ὅτι ἔκαναν τόν καλύτερο γάμο στά παιδιά τους. Ἄλλοι πού θέλουν νά δοξάζονται γιά τά ροῦχα τους, τά φτιασιδώματα τοῦ προσώπου τους ἤ ἡ σωματική περιποίηση.. ἀκόμη ἀκόμη καί τό ἄν εἶναι γυμνασμένοι ἤ ὄχι. Πολλές φορές αὐτή ἡ ἐγωιστική ἀντίληψη περνάει στίς ὑπηρεσίες, τήν ἐπαγγελματική σταδιοδρομία μέ τά πισώπλατα μαχαιρώματα, τό νά πατοῦν ὁρισμένοι ἐπί πτωμάτων ἤ τό νά θέλουν νά κερδίζουν ποικίλα bonus εἰς βάρος τῶν ἄλλων, χάριν τοῦ ἰδίου συμφέροντος.
Τό ζητούμενο ὅμως εἶναι ὅτι ὁ Κύριος μας μᾶς δίνει ἄλλη κατεύθυνση ζωῆς. Αὐτήν τῆς ταπεινῆς διάστασης. Ὄχι τοῦ ἐξευτελισμοῦ, ἀλλά τῆς αἴσθησης τῆς ταπινώσεως. Ὅτι ὑπαρχουν καί ἄλλοι στόν κόσμο, ὅτι δέν εἶμαι θεός γιά νά προσκυνᾶται τό εἴδωλον τοῦ ἑαυτοῦ μου. Ἄλλωστε ὁ Θεός ἀναπαύεται στους ταπεινούς. «Ταπεινοῖς δίδωσι χάριν» ἤ ὅπως λέγει στήν Παλαιά Διαθήκη «ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ’ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἠσύχιον καί τρέμοντα μου τούς λόγους».
Ἡ ταπείνωση θά σώσει τόν κόσμο καί ὄχι ὁ ἐγωισμός. Αὐτό τό ταπεινό παράδειγμα ζωῆς καλούμαστε νά μιμηθοῦμε στήν καθημερινότητά μας. Μέ τήν ταπείνωση δέν καταργεῖται ἡ προσωπικότητα καί ἡ δυναμική τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἀντίθετα ὁ ἄνθρωπος δοξάζεται.. δοξάζεται παγκοσμίως, ὅπως οἱ ἅγιοι, πού ὁ Θεός τούς δόξασε καί τούς δοξάζει ἀνάμεσα στίς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων. Αὐτήν τήν δόξα μᾶς ἑτοιμάζει ὁ Θεός καί θά μᾶς τήν χαρίσει! Ἄς θυμόμαστε ὅτι οἱ ἄνθρωποι πού τῶρα μᾶς ἀνεβάζουν στούς οὐρανούς μπορεῖ νά γίνουν οἱ πρῶτοι πού θά μᾶς κατεβάσουν «στά πατώματα», σύμφωνα μέ μιά σύγχρονη φράση. Ἄς προτιμοῦμε τήν ταπείνωση γιά νά πάρουμε καί τήν πρώτη θέση στήν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ! Και ὅλα αὐτά μέσα ἀπό τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση! Καλό Πάσχα!
