Θλιβερὴ πραγματικότητα εἶναι ἡ κατάρρευση τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολῶν στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Μετὰ τὴν μεταρρύθμιση, ποὺ κατάργησε οὐσιαστικὰ τὸν Ἱερατικὸ χαρακτῆρα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολῶν καὶ ἐξίσωσε μὲ τὰ Γενικὰ Γυμνάσια καὶ Λύκεια, οἱ ἱερατικὲς Ἐκκλησιαστικὲς Σχολὲς πῆραν τὴν κατιοῦσα. Τὸ νέο σύστημα δὲν ἀνταποκρινόταν στὴν ἀνάγκη τῆς Ἐκκλησίας γιὰ προετοιμασία ὑποψηφίων ἱερέων.

Τόν τελευταῖο καιρό ἀκοῦμε ἀπό τά κυβερνητικά χείλη νά γίνεται λόγος γιά τόν ἐξορθολογισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.

Τί ἐννοοῦν; Ὅτι θά πρέπει ἡ Ἐκκλησία νά ἀλλάξει ἀρχές, κατευ­θύν­σεις, μεθόδους καί τρόπους ἐπικοινωνίας, καθ΄ ὅτι ἔχομε εἰσέλθει σέ μιά νέα ἐποχή, πού ἐπιβάλλει τήν συμμόρφωση τῶν θεσμῶν μέ τόν βηματισμό τῆς νέας τάξεως πραγμάτων.