Ημερομηνία:
Στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Τραγάνας στην Λοκρίδα χοροστάτησε απόψε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών στον Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό επί τη μνήμη του Αγίου Παρθενίου, Επισκόπου Λαμψάκου του Θαυματουργού, προστάτου των καρκινοπαθών, ο οποίος κατ’ έτος τιμάται με λαμπρότητα στην μοναστική αυτή «αετοφωλιά της Λοκρίδος», όπως την αποκαλεί ο κ. Συμεών.
Ο Αρχιερατικός Εσπερινός μεταδόθηκε απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος (89,4 Fm) και από διαδικτύου, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διηκόνησε χορός μοναστών πατέρων υπό τον Άγιο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Λαφυστίου Λεβαδείας Βοιωτίας, Αρχιμ. π. Πορφύριο Καλή.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών αναφέρθηκε αναλυτικά στο θεολογικό νόημα της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου και σε συνδυασμό με την μνήμη των εορταζομένων αγίων χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Αυτήν ακριβώς την επιλογή του Προφήτου και Δικαίου Συμεών και της Προφήτιδος Άννας την ακολούθησαν και άλλες ευλογημένες ψυχές μέσα στο διάβα της ιστορίας και φανέρωσαν τη θέλησή τους για συνάντηση με το Χριστό, με μία ποικιλία τρόπων, ανάλογα με την προσωπικότητα, τις συνθήκες και το χάρισμα του καθενός. Άλλοι ως επίσκοποι, άλλοι ως πρεσβύτεροι, άλλοι ως διάκονοι, άλλοι ως μοναχοί, άλλοι ως μοναχές, άλλοι ως έγγαμοι, άλλοι ως μάρτυρες, άλλοι ως μάρτυρες της συνειδήσεως και όσιοι, άλλοι από διάφορα επαγγέλματα και διάφορους δρόμους, όμως εκατομμύρια ψυχές βρέθηκαν, βρίσκονται και θα βρίσκονται να ποθούν και να λαχταρούν να συναντήσουν τον Κύριο και να αποδεχτούν την αγάπη Του.
Ένα τέτοιο πρόσωπο εορτάζουμε ιδιαιτέρως σήμερα εδώ στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος στην Τραγάνα της Λοκρικής Φθιώτιδος, το πρόσωπο του Αγίου Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου του Θαυματουργού, ο οποίος ακριβώς στη ζωή του απεδέχθηκε αυτή τη συνάντηση με τον Θεό και μάλιστα αυτή η συνάντηση δεν του επέφερε μόνο την ολοκλήρωση την εσωτερική, αλλά και το χάρισμα της θαυματουργίας, γιατί η συνάντηση με το Χριστό φέρνει χαρίσματα στον άνθρωπο. Σε άλλον το χάρισμα της προφητείας, σε άλλον το χάρισμα της προσευχής, σε άλλον το χάρισμα των δακρύων, σε άλλον το χάρισμα της διοράσεως ή της προοράσεως, σε άλλον το χάρισμα της αγάπης, σε άλλον το χάρισμα της φιλοκαλίας και της τέχνης, σε άλλον το χάρισμα της φιλανθρωπίας, σε άλλον το χάρισμα της συγχωρήσεως, σε άλλον το χάρισμα της ελεημοσύνης, σε άλλον το χάρισμα της σιωπής και σε άλλον το χάρισμα της θαυματουργίας, όπως αυτό το χάρισμα έλαβε εν ζωή ων και φυσικά το επηύξησε και το επαυξάνει μέσα από την ατέλεστη τελειότητα των Αγίων ο Άγιος Παρθένιος Επίσκοπος Λαμψάκου ο Θαυματουργός και προστάτης των καρκινοπαθών και των ασθενών. Ωσαύτως και ένα άλλο πρόσωπο τέτοιας ακριβώς προοπτικής και μεγάλου βεληνεκούς είναι και ο Όσιος Λούκας ο εν Στειρίω. Ο μεγάλος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας μας, προστάτης του Στερεοελλαδίτικου μοναχισμού και όχι μόνο, ο οποίος κι ακριβώς και αυτός απεδέχθη αυτήν την κενωτική πρόσκληση του Χριστού, συνάντησε το Χριστό, έγινε ένα με το Χριστό και διέβη την κλίμακα των αρετών και από την αποταγή, ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια αυτής της κλίμακος του Αγίου Ιωάννου, έφθασε στην τέλεια αγάπη, στην αγάπη την ανιδιοτελή, στην αγάπη η οποία «έξω βάλλει τον φόβον», στην αγάπη, η οποία αγκαλιάζει και καλεί σε Υπαπαντή ακόμη και τον εχθρό.
Αυτά λοιπόν τα πρόσωπα μας παρηγορούν και μας παροτρύνουν με την παρουσία τους στη ζωή μας να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο ο καθένας από το δικό του μετερίζι ανάλογα με τα χαρίσματα που του έχει δώσει ο Θεός, ανάλογα με τα χαρίσματα τα έμφυτα που έχει λάβει από τη φύση, ανάλογα με τα χαρίσματα, τα οποία καλλιεργεί, τα επίκτητα, με το δικό του αγώνα, αλλά πάνω από όλα με πόθο, με αγάπη και με προτεραιότητα.
Αυτό που λείπει στη ζωή μας είναι η σωστή ιεράρχηση των πραγμάτων. Οι Άγιοι ιεράρχησαν άριστα την ζωή τους. Ο Προφήτης Συμεών ο Δίκαιος ο Θεοδόχος είχε θέσει ως προτεραιότητά του να δεχθεί στην αγκαλιά του το Χριστό και γι’ αυτό ακριβώς μόλις αυτή η προτεραιότητα του πραγματοποιήθηκε, δεν τον ένοιαζε τίποτα άλλο, δεν ήθελε τίποτα άλλο. Ένιωσε ότι εκπλήρωσε το σκοπό της ζωής του. Το ίδιο και η Άννα η Προφήτης, το ίδιο και όλοι αυτοί οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό και τους βλέπουμε να μαρτυρούν για το Χριστό και να μην επιζητούν τίποτα άλλο, ούτε λήξη του μαρτυρίου, ούτε απελευθέρωση, ούτε να σκέφτονται αν έχουν εκκρεμότητες ή εργασίες σε αναμονή ούτε τίποτα άλλο. Εκείνη την ώρα γεμίζουν με την Χάρη του Θεού, πληρώνονται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος και τελειώνει ο κόσμος «παρελθέτω ὁ κόσμος, ἐλθέτω ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ» ζουν την αποκάλυψη, ζουν το τέλος της ιστορίας μέσα στην ιστορία.
Αυτό λοιπόν λείπει από τη ζωή μας και αυτό καλούμεθα να καλλιεργήσουμε με αγώνα και με αγάπη τις δικές μας προτεραιότητες. Να αναρωτηθούμε ποια είναι η δική μας προτεραιότητα, ποιο είναι το άλφα και το ωμέγα της ζωής μας, τι είναι αυτό, το οποίο αξίζει πραγματικά και τελικά στη ζωή μας και τι είναι αυτό, το οποίο πραγματικά μπορεί να μας γεμίσει και να μας ολοκληρώσει. Και ο μοναχισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η υπόμνηση πρώτα σε εμάς τους μοναχούς, αλλά και έπειτα σε όλο τον κόσμο «αὐτοῦ οὐ ἔστι χρεία, τοῦ ἑνὸς οὐ ἔστι χρεία» που είναι ο Χριστός. Αυτό υπενθυμίζει ο μοναχισμός στον κόσμο ότι αυτό που αξίζει να είναι η προτεραιότητα όλων μας είναι να συναντήσουμε το Χριστό κι οι μοναχοί αυτό επιδιώκουν, αυτό λαχταρούν, γι’ αυτό αγρυπνούν, γι’ αυτό νηστεύουν γι’ αυτό παρθενεύουν, γι’ αυτό υπακούουν, γι’ αυτό ζουν την ακτημοσύνη, γι’ αυτό καλλιεργούν τις μοναχικές αρετές για έναν και μοναδικό σκοπό: να συναντήσουν τον Χριστό.
Υπαπαντή λοιπόν είναι η προοπτική της ζωής μας! Συνάντηση με τον Χριστό»!
Ο Άγιος Καθηγούμενος της Μονής, Αρχιμ. π. Εφραίμ Τράνακας, ευχαρίστησε με λόγους υιικής αγάπης και σεβασμού τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών, που μέσα σε διάστημα λίγων ημερών η πατρική του αγάπη, επισκέφθηκε ξανά το Μοναστήρι και ευχήθηκε έτη πολλά και ευλογημένα για την επέτειο των 7 ετών από την εκλογή του εις Επίσκοπον, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2018 υπό του Σεπτού Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
