Διδαχή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
(Α΄ Τιμ. α,15-17)
Ὅσο κι ἄν θέλουμε μερικές φορές νά διακόψουμε κάθε σχέση μέ τό Θεό, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
ἐκεῖνος ἐξακολουθεῖ μέσα ἀπό μυστηριώδεις τρόπους νά διατηρει μυστική συνομιλία μέ τήν ψυχή μας
καί νά τήν ἐμπνέει μέ ἀγαθές σκέψεις καί εὐγενεῖς ἀποφάσεις
Εἶναι ἀναρίθμητες οἱ εὐκαιρίες πού καθημερινά μᾶς φέρνει γιά νά φωτίσει τό νοῦ μας καί νά ξυπνήσει τή συνείδησή μας ἀπό τό βαρύ ὕπνο τῆς ἁμαρτίας.
Αὐτό ἀκριβῶς εἶχε συμβεῖ στό ζηλωτή ἀπόστολο Παῦλο. Ἐκεῖνος μέ μανία ἐδίωκε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Χριστός μέ μακροθυμία τοῦ ἔδινε εὐκαιρίες μετανοίας. Τή σκληρή καί φανατισμένη καρδιά του νίκησε τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Φωτίσθηκε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀπό τυφλό ὄργανο τοῦ πονηροῦ συνεδρίου ἔγινε κήρυξ καί Ἀπόστολος τοῦ Εὐαγγελίου. Στή μεταστροφή του δέν ἐβοήθησε οὔτε ἡ μόρφωσή του, οὔτε ἡ ἰουδαϊκή θεολογία του, οὔτε ἡ παράδοσή του. Τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ τόν ἔσωσε. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός τόν ἐκάλεσε. Παρέβλεψε τά ὅσα κακά εἶχε κατά τῶν χριστιανῶν κάμει καί τόν ἀνεβίβασε «ἕως τρίτου οὐρανοῦ» (Β΄ Κορ. 12,3) γιά νά τοῦ ἀποκαλύψει τά μυστήρια τῆς πίστεως. Γι΄ αὐτό συγκινημένος ἀπό τήν ἀγαπητική θεϊκή καταδίωξη, μέ βαθιά πίστη διακηρύττει τό θαῦμα πού ἔκαμε στή ζωή του ἡ μακροθυμία καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Στό πρόσωπο τοῦ ἀποστόλου Παύλου «ὑπερεπλεόνασε ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν» (Α΄ Τιμ. 1,14).
«Τοῦ ἐλέους Κυρίου πλήρης ἡ γῆ» διαλαλεῖ ὁ Δαβίδ (Ψαλμ. 32,5). Ὅπως οἱ εὐεργετικές ἀκτίνες τοῦ ἡλίου ζωογονοῦν τή γῆ, ἔτσι καί τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ θερμαίνει καί ζωογονεῖ κάθε ψυχή. Καί ὅπως ὁ ἀέρας εἰσχωρεῖ ἀκόμα καί στά πιό βαθιά καί ἀπόκρυφα μέρη, ἔτσι καί τοῦ Θεοῦ τό ἔλεος διαχέεται σ΄ ὁλόκληρη τήν πλάση καί εἰσχωρεῖ στά πιό σκοτεινά μέρη τῆς συνειδήσεως. Ἀδιακρίτως ὁ Θεός ἀγαπᾶ δικαίους καί ἁμαρτωλούς. Εἶναι «πολύσπλαχνος καί οἰκτίρμων» (Ἰακ. 5,11). Εἶναι εὐεργετικός καί πλουσιόδωρος πρός ὅλους. «Τόν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλει ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους» (Ματθ. 5,45). Τούς ἁμαρτωλούς ὄχι μόνο δέν ἀποστρέφεται, ἀλλά καί ἐλεεῖ. Ἐκείνους πού τόν ὑβρίζουν, ἐπισκέπτεται μέ μακροθυμία. Ἐκείνους πού τόν περιφρονοῦν, ἀγκαλιάζει μέ στοργή. Στά πονηρά τους ἔργα ἀπαντᾶ μέ πατρικότητα. «Πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει» (Ἐφεσ. 2,4) θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά σωθοῦν, μάλιστα δέ οἱ ἁμαρτωλοί. Ἀνεξάντλητο εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δυναμική ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ στή ζωή τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν ἀπεκάλυψε μόνο τό ἔλεος καί τή μακροθυμία του, ἀλλά ἦταν καί μία διδακτική ἐνέργεια γιά τήν ἐνθάρρυνση ὅλων ἐκείνων πού ἐπρόκειτο νά πιστεύσουν στό Εὐαγγέλιο. Στή διεξαγωγή τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος ἔρχονται στιγμές πού σέ κάνουν νά ἀπογοητεύεσαι καί νά πέφτεις. Ἡ ἀθυμία καί ἡ ἀδυναμία φέρνουν τό αἴσθημα τῆς ἀπόγοητεύσεως. Οἱ πειρασμοί καί τά πάθη κυκλώνουν τήν ψυχή καί τήν ὁδηγοῦν στόν γκρεμό τῆς καταστροφῆς. Ἄν δέν ὑπῆρχε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ ποιός θά ἐσώζετο; Ἄν στή δική μας πονηρία δέν ὑπῆρχε τό φάρμακο τῆς μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ, ποιός θά εἶχε ἐλπίδα σωτηρίας; Ἐκεῖνος στίς πτώσεις μας ἁπλώνει τό στοργικό του χέρι γιά νά μᾶς σηκώσει. Ἐκεῖνος στήν ἄρνησή μας ἀνακαλύπτει τρόπους γιά νά μᾶς περιφρουρήσει ἀπό τό πεῖσμα καί τόν ἐγωϊσμό. Ἐκεῖνος ὡς Πατέρας παραβλέπει τά ἁμαρτήματά μας, δικαιολογεῖ τά λάθη μας, σκεπάζει τά τραύματά μας, θεραπεύει μέ τό λάδι τῆς ἀγάπης του τίς πληγές μας.
Ἡ συναίσθηση τῆς μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ πρέπει νά μᾶς παρακινεῖ σέ περισσότερη φροντίδα καί ἀγώνα γιά τή σωτηρία μας. Νά μήν ἀποδειχθοῦμε ἀνάξιοι τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά ἐντείνουμε τήν ἄσκηση γιά τήν ἀπονέκρωση τῶν παθῶν καί τήν ἑτοιμασία τῆς ψυχῆς γιά τήν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας. Εἶναι μεγάλη πλάνη νά μένουμε ἀμέριμνοι γιά τή σωτηρία μας, μέ τήν πρόφαση ὅτι μόνο τό θεῖο ἔλεος θά μᾶς σώσει. Φροντίζει ὁ Θεός, ἀλλά ζητεῖ τή συγκατάθεση τῆς θελήσεώς μας καί τήν ἐργασία τῶν ἀρετῶν. Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς βάση προσευχῆς ἔχει τό «Κύριε ἐλέησον». Αὐτή ἡ ἱκεσία εἶναι ἡ κραυγή τῆς ἐλπίδος τοῦ ἀγωνιζόμενου γιά τή θέωσή του πιστοῦ. Ἄς γίνει ἀναπνοή μας γιά νά γεμίσει ἡ ψυχή μας μέ τή βεβαιότητα τῆς θείας παρουσίας.
Σέ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπό κάθε διώκτη ὑπάρχει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καί στά ὕψη τοῦ οὐρανοῦ καί στά βάθη τῆς θαλάσσης ὑπάρχει τό χέρι τοῦ Θεοῦ ἕτοιμο νά μᾶς σώσει. Δέν εἴμαστε ἀπροστάτευτοι. Μιά ἀόρατη δύναμη μᾶς σκεπάζει. Εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Κήρυγμα:
