Ημερομηνία:
Κυριακή της Ορθοδοξίας
13 Μαρτίου 2022
«Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ»
Κυριακή της Ορθοδοξίας! «Ημέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης ανάπλεως», όπως ψάλλουμε στον εορταστικό Όρθρο της ημέρας. Μια ημέρα όπου πανηγυρίζουμε τον Θρίαμβο της ορθοδόξου πίστεως, με αφορμή την αναστήλωση των ιερών εικόνων, μετά από μια μακρά περίοδο εικονομαχίας, γι’αυτό και τις λιτανεύουμε σήμερα θριαμβευτικά. Επίσης γιορτάζουμε και θυμόμαστε τον θρίαμβο των μαρτύρων, των Αγίων, τις νίκες της Αγίας μας Ορθοδοξίας έναντι όσων την πολέμησαν, τιμούμε τον θρίαμβο της Εκκλησίας μας. Αν η Πεντηκοστή είναι η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας, η Κυριακή της Ορθοδοξίας αποτελεί την ονομαστική της γιορτή.
Γι’ αυτό και κατά την σημερινή πανηγυρική εορτή, τιμούμε την καρδιά της Αγίας μας Ορθοδοξίας. Τιμούμε, προσκυνούμε, ψάλλουμε, δοξάζουμε την εικόνα του Χριστού και λέμε «την Άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ». Γι’ αυτόν τον Χριστό, τον Μεσσία μας ομιλεί και το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα.
Μας περιγράφει το σημερινό Ιερό Ευαγγέλιο την συνάντηση του Κυρίου με τον Φίλιππο και τον Ναθαναήλ. Λίγο νωρίτερα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και ο Πρωτόκλητος Ανδρέας είχαν γνωρίσει τον Χριστό και Τον ακολούθησαν. Τώρα είναι η σειρά του Φιλίππου και του Ναθαναήλ. Ο Φίλιππος μόλις γνωρίζει τον Χριστό, αποκτά εμπειρία παρουσίας Θεού και τρέχει να μοιραστεί το μεγάλο μυστικό, την τρανή του χαρά με το πιο κοντινό του πρόσωπο, τον φίλο του Ναθαναήλ. Έτσι λοιπόν του λέγει ότι βρήκαμε Αυτόν για τον Οποίο έγραψαν ο Μωυσής και οι προφήτες. «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν», ήταν η αναγγελία που απηύθυνε στον φίλο του ο Φίλιππος και ότι είναι ο Ιησούς από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας. Και μπροστά στην απορία του Ναθαναήλ «εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι», δηλαδή είναι δυνατόν να προέλθει κάτι καλό από την κακόφημη Ναζαρέτ της εποχής εκείνης, ο Φίλιππος του απαντά καταθέτοντας μια αιώνια πρόσκληση «έρχου και Ίδε».
Ο Ναθαναήλ ανταποκρίνεται στην πρόσκληση του φίλου του, πηγαίνει να συναντήσει τον Χριστό. Τότε τον περιμένει μια τρομερή έκπληξη, που ανοίγει την καρδιά του προς τον Μεσσία, τον Σωτήρα της ψυχής του. Ο Κύριος Ιησούς του λέγει με το διορατικό Του χάρισμα, ως Πάνσοφος Θεός πως όταν βρισκόταν κάτω από μια συκιά νωρίτερα και προσευχόταν τον είδε. Είδε την καρδιά, την ψυχή του, τους πόθους, τις επιθυμίες του. Τον γνωρίζει το Ναθαναήλ ο Κύριος ως Πατέρας. Γι’αυτό και τον επαινεί λέγοντας ότι είναι «αληθώς Ισραηλίτης..» που δεν έχει δόλο στην ψυχή του, αλλά είναι γνήσιος, ποθεί την αλήθεια, τον Θεό.
Ο Ναθαναήλ εντυπωσιάζεται και πλέον ομολογεί «ραββί, συ εί ο υιός του Θεού», Εσύ είσαι ο Μεσσίας, που περιμέναμε! Βέβαια ο Χριστός μας του προλέγει ότι «μείζω τούτων όψει», θα δεις και θα κάνεις θαύματα, θα ζήσεις το θαύμα της μεταδόσεως της χριστιανικής πίστεως, το μέγα σημείο θαύμα της Εκκλησίας, του να σώζονται άνθρωποι, θα δεις τα γεγονότα της σωτηρίας, τον Σταυρό και την Ανάσταση, τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν στον Υιό του Ανθρώπου, μέσα στην Εκκλησία να είναι παρόντες, θα γίνεις μάρτυρας ενώσεως ουρανού και γης.
Βλέπουμε μέσα στο ανάγνωσμα αυτό εκ του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου ότι καρδιά της συνάντησης των μαθητών με τον Χριστό είναι αυτή η ομολογία. Ότι βρήκαμε τον Μεσσία, Αυτόν που περιμέναμε! Είναι ο Χριστός της Εκκλησίας, ο Μεσσίας του Ισραήλ, ο Εμμανουήλ όπως Τον ονόμασαν οι άνθρωποι. Είναι ο γλυκύτατος Ιησούς, «το Όνομα, το υπέρ παν Όνομα». Αυτόν τον Ιησού προσκυνούμε, λατρεύουμε, ακολουθούμε, πιστεύουμε και ζούμε όλοι οι μαθητές Του ανά τους αιώνες. «Χριστόν κηρύσσομεν και ομολογούμε», κατά τον Απόστολο Παύλο.
Η ζωντανή Του παρουσία μέσα στην Εκκλησία, τον κόσμο, τις κοινωνίες των ανθρώπων είναι αδιαμφισβήτητη. Όχι μόνο επειδή πολλοί ή λίγοι Τον ακολουθούν, αλλά διότι ακόμη κι αυτοί που διώκουν, αρνούνται ή αμφισβητούν τον Χριστό αποδεικνύουν την ύπαρξη Του, την παρουσία Του. Κι αυτοί που τώρα τελευταία μίλησαν για παραμύθια, με αφορμή την τηλεοπτική σειρά για τον Όσιο Παΐσιο ή άλλοι που μιλούν για ορθόδοξη πίστη, αλλά ρίχνουν βόμβες και σκοτώνουν ανθρώπους εγκληματώντας.. όλοι αυτοί με τον Χριστό «τα βάζουν», Αυτόν αναζητούν, αλλά με λανθασμένο τρόπο. Τόσοι πέρασαν μέσα στην ιστορία από τα Ρωμαϊκά χρόνια, μέχρι σήμερα, που Τον πολέμησαν. Όλοι ξεχάστηκαν. Ο Χριστός μένει εις τον αιώνα.
Σε μας μένει το ιερό χρέος και καθήκον να Τον αγαπήσουμε, να Τον ζούμε, να φθάσουμε στο να Του ομοιάσουμε. Άλλωστε πλαστήκαμε σύμφωνα με την εικόνα Του. Όπως δηλαδή θα ερχόταν ως Άνθρωπος στον κόσμο. Έτσι με αυτή την μορφή έπλασε ο Θεός τους πρωτόπλαστους, τον Αδάμ και την Εύα. Εμείς καθώς προσκυνούμε σήμερα την άχραντον εικόνα Του, ας αγωνιστούμε να φθάσουμε στο καθ’ομοίωσιν της εικόνος του Χριστού. Να παλέψουμε στην καθημερινότητα μας, σε κάθε μας βήμα να γίνουμε «μικροί Χριστοί»!
