Ημερομηνία:
Στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παρνασσού, στην Αγία Μαρίνα Λοκρίδος, στις παρυφές του Παρνασσού τέλεσε σήμερα Μ. Δευτέρα 29 Απριλίου 2024 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων.
Τον Σεβασμιώτατο υποδέχθηκε με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό η Καθηγουμένη της Μονής Γερόντισσα Ελισάβετ, αδελφές από την Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Αταλάντης και προσκυνητές της Μονής.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του μεταξύ άλλων τόνισε ότι «ο χριστιανός δεν φοβάται τα έσχατα, αλλά τα περιμένει κάθε μέρα και ετοιμάζεται γι΄αυτά, εν ειρήνη και μετανοία, και η Εκκλησία του προσφέρει κάθε μέρα τα κριτήρια, για να διακρίνει τον Χριστό από τους ψεύτικους μεσσίες αυτού του μάταιου κόσμου».
Το απόγευμα ο κ. Συμεών χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Στύρφακα παραπλεύρως του νέου οδικού άξονα Ε65.
Η Ιερά Ακολουθία, στην οποία έψαλλε ο Πρωτοψάλτης του Ναού κ. Γεώργιος Δελλόπουλος, παρουσία της Αντιδημάρχου Δήμου Λαμιέων κ. Ευαγγελίας Ματσούκα, του Προέδρου του Δημ. Διαμερίσματος κ. Χρήστου Αργύρη και της Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Στύρφακας «Ο Άγιος Γεώργιος κ. Θώμη Αντωνογεώργου, μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
«Ο Ιερός Υμνογράφος ονομάζει τον Χριστό: «ωραίος κάλλει νυμφίο», ως τον εστιάτορα, που μας καλεί σε πνευματική συνεστίαση, μας καλεί δηλαδή σε τραπέζι και ουσιαστικά όλη η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η τελευταία μεγάλη πρόκληση, που απευθύνει ο Χριστός να τον ακολουθήσουμε στον σταυρό, να τον ακολουθήσουμε στην ανάσταση Του, να τον ακολουθήσουμε παντού μαζί Του, να μη Τον εγκαταλείψουμε «μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού». Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Ακολουθίας η Αγία μας Εκκλησία μας φέρνει παραδείγματα μέσα από το Ευαγγέλιο: Τις δέκα παρθένες, από τις όποιες οι μεν φρόνιμες, οι οποίες είχαν έναν ενεργό πόθο, όχι απλώς ένα πόθο αλλά έναν ενεργητικό πόθο, είχαν μία λαχτάρα ζωντανή να συναντήσουν το Χριστό, συνάντησαν το Χριστό, δεν έχασαν τη συνάντηση μαζί Του, αλλά δυστυχώς οι πέντε μωρές παρθένες, οι οποίες είχαν έναν ανενεργό πόθο, ένα πόθο εξωτερικό, λεκτικό κι όχι βαθύτατα καρδιακό, έχασαν τη συνάντηση με το Χριστό, όπως επίσης μας φέρνει πάλι μπροστά μας αυτόν που έκρυψε το τάλαντο ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Είναι πρότυπο προς αποφυγή, αυτός ο οποίος λαμβάνει χαρίσματα από το Θεού και αντί, να τα ενεργοποιήσει, να τα αξιοποιήσει, να τα προσφέρει στην αγάπη του Θεού και στην αγάπη των αδελφών, είτε από ανασφάλεια, είτε από φόβο, είτε από μειονεξία, είτε από ιδιοτέλεια, είτε από φιλαυτία τα καταχωνιάζει νομίζοντας ότι έτσι θα διατηρήσει, αλλά τελικά αντί να τα διατηρήσει τα καταστρέφει. Τα τάλαντά μας έχουν δοθεί για να εισέλθουμε στο «Νυμφώνα του Χριστού». Αυτό το ένδυμα, το οποίο δεν έχουμε και αναζητούμε, «στολήν ψυχής» που ψέλνουμε κάθε βράδυ στο Εξαποστειλάριο, είναι ακριβώς τα καταχωνιασμένα τάλαντα και το ένδυμα, το οποίο έχουμε ανάγκη, είναι τα ενεργοποιημένα τάλαντα. Με λίγα λόγια προσκαλεί ο Χριστός σε εγρήγορση. Μας προσκαλεί ο Χριστός σε νήψη. Μας προσκαλεί ο Χριστός σε αυτό που στην παράδοση τη νηπτική και ησυχαστική της Εκκλησίας μας, δηλαδή στην παράδοση των μοναχών ονομάζεται φυλακή του νοός, να έχουμε συνέχεια σε εγρήγορση το νου μας, να μην φύγει ο νους από τη καρδιά, γιατί κέντρο της υπάρξεως είναι η καρδιά, να μη μετεωριστεί, να μην πάει κάπου αλλού, να μην πάει δηλαδή έξω από το Θεό, να μην βγει έξω από την αγάπη του Θεού, να μη χαθεί σε μέριμνες αυτού του κόσμου ή και το πολύ χειρότερο να μην εγκλωβιστεί μέσα στα πάθη, μέσα στις αμαρτίες, μέσα στις αστοχίες, μέσα στις λανθασμένες επιλογές»!
