Ημερομηνία:
Κυριακή τῆς Τυρινῆς
6 Μαρτίου 2022
«Ὅπου γάρ ἐστίν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν»
Μ’ αὐτό τόν τόσο ζωηρό σέ νόημα κλείνει τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ὅπου ὁ Πάνσοφος θεῖος Διδάσκαλος κάνει μιά ἀπαράμιλλη ἀκτινογραφία τῶν καρδιῶν μας.
Ἀφοῦ πρῶτα μᾶς καταθέτει τίς αἰώνιες ὑπερβατικές ἀλήθειες τῆς συγχωρητικότητας γιά ἀρχή, λέγοντας «ἐάν γάρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα ὑμῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος». Κατόπιν μᾶς ὁμιλεῖ γιά τόν τρόπο καί τήν πράξη τῆς νηστείας, ὅτι πρέπει νά ἐπιτελεῖται μέ πνευματική ἀρχοντιά, μέ ἐλευθερία, χωρίς ὑποκρισία ἤ μεμψιμοιρία. Ὅτι θά ἔχει ἀποτέλεσμα ὅταν γίνεται «ἐν τῷ κρυπτῷ», χωρίς ἐπίδειξη, ἐγωισμό ἤ ἀλαζονεία.
Κι ἔρχεται πλέον νά ὁλοκληρώσει τήν διδασκαλία Του στό συγκεκριμένο κομμάτι τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, κάνοντας λόγο γιά τούς ὑλικούς καί πνευματικούς θησαυρούς. «Μη θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυρούς ἐπί τῆς γῆς» συστήνει, ὅπου οὔτε ὁ σκόρος καί ἡ φθορά τῆς σαπίλας τούς ἀφανίζουν, οὔτε οἱ κλέφτες διατρυποῦν τούς τοίχους καί τούς ἀφανίζουν. Ἰσχυρότατη ἡ σύστασή Του «θησαυρίζετε δέ ὑμῖν θησαυρούς ἐν οὐρανῷ». Καί ὑπογράφει τούτη τήν αἰώνια ἀλήθεια καταθέτοντας στίς ἀκοές καί τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἀνά τούς αἰῶνες ὅτι «ὅπου γάρ ἐστίν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν».
Μέ πόση ἐνάργεια, ἀλήθεια, ἀποτυπώνει τις διαθέσεις τῆς καρδιᾶς κάθε ἀνθρώπου. Ἄν ψάξουμε βαθιά μέσα στόν ἑαυτό μας, ὁ καθένας μας, θά δοῦμε ὅτι ἡ καρδιά εἶναι κολλημένη ἐκεῖ πού βρίσκεται ὁ θησαυρός μας, τά πλούτη μας ἤ σέ ὅτι θεωροῦμε ὑπερ-πολύτιμο στήν ζωή μας.
Γιά ἄλλον ὁ θησαυρός του εἶναι τά ὅσα ἔχει καί κατέχει. Τά κτήματα, τά χωράφια, τά ὑποστατικά, τά ζωντανά του, τά ἀγαθά πού τοῦ χαρίζει ἡ γῆ. Γιά ἄλλον ὁ θησαυρός του εἶναι τά αὐτοκίνητά του, οἱ ἀντίκες του, οἱ μηχανές του ἤ τά κοσμήματα, τά οἰκογενειακά κειμήλια. Γιά ἄλλους τά παιχνίδια ἐξουσίας στόν κόσμο, οἱ ἐταιρεῖες, τά συμφέροντα, οἱ πόλεμοι τῆς ἐνέργειας, οἱ τραπεζικές καταθέσεις, οἱ μετοχές, τά bitcoins, οἱ εὐκαιρίες γιά εὔκολο, «ζεστό χρῆμα», καμμιά φορά ἐνδεχομένως καί μέ παράνομο τρόπο. Ὁρισμένοι «ψεύτικοι παράδεισοι», ψευδαισθήσεις καί πλάνες τοῦ σύγχρονου κόσμου ἀποτελοῦν ἐπίσης ἀπατηλούς θησαυρούς, ὅπως τά ναρκωτικά, τό ἀλκοόλ, ὁ τζόγος. Γιά ὁρισμένους ὁ θησαυρός τους βρίσκεται στά πολλά ταξίδια, τούς ἀμέτρητους followers στα social media, στήν ἀποδοχή τοῦ κόσμου ἤ στήν γνώμη τῶν πολλῶν ἀνθρώπων γι’ αὐτούς. Γιά κάποιους ἄλλους οἱ πολλοί ψῆφοι, οἱ θέσεις ἐξουσίας ἤ ἀκόμη ἀκόμη ἡ ἐπιρροή στίς πλατιές μάζες τῶν ἀνθρώπων μποροῦν νά εἶναι οἱ ὑλικοί ψεύτικοι θησαυροί. Ὁρισμένοι ἄνθρωποι θεωροῦν ὡς πλοῦτο τους μόνον τό νά προσκολληθοῦν σέ πρόσωπα φιλικά, οἰκογενειακά ἤ ἐρωτικά, μέ ἀδιάκριτο ὅμως τρόπο, δίχως ούσιαστικό νόημα καί βάθος.
Ὑπάρχει δε καί τό ἐνδεχόμενο γιά κάποιους ὁ θησαυρός τους νά εἶναι τό ψευτο-εἴδωλο τοῦ ἑαυτοῦ τους, τό ὁποῖο ἐπιχρυσώνουν μέ τόν πολύ τους ἐγωισμό, τήν ἔπαρση καί τό «αὐτο-λιβάνισμα».
Ποῦ βρίσκεται ὅμως τελικά ὁ πραγματικός μας θησαυρός, ὅπου πρέπει νά εἶναι προσκολλημένη ἡ καρδιά μας; Ὁ πολυτιμότερος πλοῦτος μας πρέπει νά εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Θεός, τό Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Ἐκεῖνος ἄλλωστε εἶναι ὁ πολύτιμος μαργαρίτης, τόν ὁποῖο δέν πρέπει νά χάσουμε. Ἡ πίστη μας στόν Χριστό, ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη πίστη μας ἀποτελεῖ τόν δικό μας πλοῦτο, πού δέν φθείρεται, οὔτε μπορεῖ κάποιος νά τόν κλέψει, ἄν ἐμεῖς δέν τό ἐπιτρέψουμε. Τό νά πιστεύουμε στόν Θεό καί τήν δύναμή Του, ἀλλά καί τήν παρουσία Του στόν κόσμο, τό νά πιστεύουμε κατά τά δόγματα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, δέν εἶναι κάτι ψεύτικο ἤ φανταστικό, ἀλλά περιουσία χειροπιαστή, πλούτη ἀμύθητης ἀξίας. Διότι ἔχουμε «τόν θησαυρόν τοῦτον» μέσα στά ὀστράκινα σκεύη τῶν ψυχοσωματικῶν μας ὑπάρξεων.
Ἀσφαλῶς ἔχουμε καί ἄλλους θησαυρούς, ὅπου μέσα ἀπό τήν πίστη μας στόν Θεό, λαμβάνουν ἀκόμη μεγαλύτερη ἀξία. Εἶναι οἱ ἄνθρωποί μας, οἱ οἰκογένειες μας, τά παιδιά μας, οἱ νέοι μας, οἱ ἄνθρωποι πού ἐπιλέξαμε νά εἴμαστε μαζί. Αὐτούς τους θησαυρούς, τά δικά μας διαμάντια ὀφείλουμε νά τά προστατεύουμε. Γιά παράδειγμα, πόσο πρέπει να διασφαλίζουμε τό μέλλον καί τήν ἐπιτυχία τῶν νέων ἀνθρώπων πάσῃ θυσίᾳ. Νά διαφυλάττουμε τήν ψυχική τους ὑγεία, τά ὄνειρά τους, τήν παιδεία τους. Πρέπει νά ἐπενδύσουμε στά σχολεῖα μας, νά παρέχουν ἐκπαίδευση, ἀγωγή καί ὄχι μόνο ξερές γνώσεις. Οἱ γονεῖς νά προσέξουν πολύ, ὥστε οἱ δικές τους ἐνέργειες νά μήν ἔχουν ἄσχημες ἐπιπτώσεις στά παιδιά, εἴτε σέ οἰκονομικά θέματα ἤ ζητήματα ψυχικῆς ὑγείας.
Γενικά οἱ δικοί μας θησαυροί δέν πρέπει νά εἶναι τά σεντούκια μας, τά ὑλικά μας ἀγαθά, ἀλλά τό πνεῦμα, ὁ πολιτισμός μας, ἡ εὐημερία τῆς πατρίδας μας. Ν’ ἀγαπήσουμε πιό πολύ τήν γλῶσσα, τήν ἱστορία, τίς παραδόσεις, τά ἔθιμά μας, τό γνήσιο ρωμέϊκο φρόνημά μας. Τά πλούτη μας νά ἀποτελοῦνται ἀπό τήν πίστη τῶν πατέρων μας, νά εἶναι τά ἅγια εἰκονίσματά μας, οἱ ἐκκλησιές μας, οἱ γιορτές μας. Ἄς βγάλουμε στήν ἐπιφάνεια τόν πολιτισμό τῶν Ἑλλήνων, τήν συνέχειά του μέσα στόν χρόνο ἀπό τά ἀρχαῖα χρόνια, τά βυζαντινά, τά νεοελληνικά.
Ἀλλά πρωτίστως ὁ καθένας μας ἄς ἐπενδύσει στίς μετοχές τῆς ψυχῆς του. Ἀπό κεῖ θά βγάλει αἰώνιο κέρδος. Ἄς διώξουμε κάθε τι ἐπιβλαβές ἀπό τά τρίσβαθα τῶν καρδιῶν μας.. μίση, κακίες, πάθη, πολέμους, ἀκαταστασίες, τά ἄσχημα καί πονηρά αἰσθήματα καί λογισμούς γιά τούς ἄλλους ἀνθρώπους ὅπου γῆς. Καί τότε ἡ καρδιά μας ὡς κέντρο τῶν ὑπάρξεων μας, τῆς ἐσωτερικῆς σέ κάθε ἄνθρωπο διεργασίας θά ἀποκτήσει περιουσία μεγάλη! Θά γίνουμε πλούσιοι ὅταν ἀποκτήσουμε ἀρετές.. ἀγάπη, ταπείνωση, πίστη νοιάξιμο γιά τούς ἄλλους.. Κάποτε ρώτησαν ἕναν ὀρθόδοξο ἱεράποστολο στήν Ἀφρική -πού τόν κατηγοροῦσαν ἄδικα γιά ἐμπόριο διαμαντιῶν- «ποῦ εἶναι τά διαμάντια;».. Κι ἐκεῖνος δείχνοντας τούς ἀνθρώπους, τούς πιστούς πού βάπτισε «αὐτοί εἶναι τά διαμάντια μου, ὁ θησαυρός μου»! Ἄς εἶναι ἡ πίστη μας καί οἱ ἀδελφοί μας, οἱ συνάνθρωποι μας ὁ δικός πλοῦτος!
