Ημερομηνία:
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων
19 Ἰουνίου 2022
Ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν κόσμο, πού ἀγγίζει τά κράσπεδα τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλά ἀποτελεῖ παράλληλα καί τό καλύτερο κομμάτι τούτου τοῦ κόσμου, εἶναι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ πληθύς τῶν Ἁγίων, τά ἑκατομμύρια τῶν μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν, ἀσκητῶν, μοναστῶν, ἀνθρώπων ἁπλῶν καθημερινῶν πάσης φυλῆς, γλῶσσας, ἡλικίας, τάξεως, πού συγκροτοῦν τόν πάντιμο χορό τῶν ἁγιασμένων μορφῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τά πρόσωπα ἐκεῖνα πού ἰδιαιτέρως καί ξεχωριστά τιμᾶ σήμερα ἡ Οἰκουμενική Ὀρθοδοξία. Τούς τιμοῦμε μόλις τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν Πεντηκοστή καί τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στό ἐκκλησιαστικό σῶμα.
Ἡ Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων ἀποτελεῖ γιορτή ὅλων μας. Ὅλοι γιορτάζουμε σήμερα! Ἑορτάζουν οἱ Ἅγιοι τῶν ὁποίων φέρουμε τά ὀνόματα. Εἶναι δικοί μας οἱ Ἅγιοι, τά πρόσωπα τῆς πνευματικῆς μας οἰκογένειας, πού κατόρθωσαν μέ τήν χάρη τοῦ Χριστοῦ μας νά ἀκολουθήσουν τήν ὁδό τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, νά τηρήσουν τό Εὐαγγέλιο σέ διαφορετικές ἐποχές, κάτω ἀπό ποικίλες ὅσες συνθῆκες. Ἄλλωστε οἱ Ἅγιοι εἶναι τά ἐφαρμοσμένα Εὐαγγέλια! Ξεκόλλησαν άπό τήν ματαιότητα, τήν φθαρτότητα τῆς ἁμαρτίας καί πέταξαν πρός τόν οὐρανό.
Τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, πού ἀποτελεῖ συλλογή τμημάτων καί στίχων ἀπό τό Κατά Ματθαῖον Ἱερό Εὐαγγέλιο ἀναφέρει, μετά τίς διδασκαλίες τοῦ Κυρίου μας γιά τό ὅτι πρέπει κανείς ν’ ακολουθήσει τόν Χριστό καί νά Τόν ἀγαπήσει πάνω ἀπ’ ὅλους καί ἀπ’ ὅλα -ἀκόμη καί πάνω ἀπό ἀνθρώπινες σχέσεις καί πρόσωπα στενά-, ἀναφέρει μιά ἐρώτηση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. «Ἰδού ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καί ἠκολουθήσαμέν σοι∙ τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;» εἶναι τό ἐρώτημα πού ἀπευθύνει στόν θεῖο Διδάσκαλο ὁ στενός μαθητής Του, σκεπτόμενος κατά τό ἀνθρώπινον, ὅτι ἐφόσον σέ ἀκολουθήσαμε κάποια ἀνταμοιβή νά λάβουμε κι ἐμεῖς.
Γενικά οἱ ἄνθρωποι σκέπτονται ἤ πλησιάζουν τόν Θεό, ἄλλοτε ἀπό τόν φόβο τῆς τιμωρίας ἤ τήν ἀναμονή τῆς ἀντιμισθίας, τῆς ἀνταπόδοσης. Τό πιό γνήσιο πλησίασμα τοῦ Θεοῦ πρέπει ὅμως νά γίνεται ὑπό τό πρῖσμα καί τό κίνητρο τῆς ἀγάπης. Τότε κάποιος ξεχωρίζει ὅτι εἶναι γνήσιο παιδί τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἀγαπᾶ.
Μέ βάση, λοιπόν, αὐτό ἀκριβῶς τό πνεῦμα ὁ Χριστός μας ἀπαντᾶ στό ἐρώτημα τοῦ Πέτρου. Τοῦ λέγει ὅτι ὅσοι Τόν ἀκολούθησαν καί θυσίασαν πολλά, ἀκόμη καί οἰκογενεῖς ἤ ὅτιδήποτε ἄλλο, αὐτοί θά λάβουν ἑκατονταπλασσίονα καί θά κληρονομήσουν αἰώνια ζωή. Ἐπειδή ἀκριβῶς ὁ Θεός εἶναι Πατέρας Πανάγαθος καί Δίκαιος ἀνταποδίδει τούς κόπους, τούς πόνους, τούς μόχθους, τά αἵματα καί τίς θυσίες τῶν δικῶν Του οἰκογενῶν, τῶν στενῶν μαθητῶν Του, τῶν Ἁγίων Του, τῶν φανερῶν καί ἀφανῶν δικαίων Του.
Πόσα ἀλήθεια μᾶς διδάσκει, τόσο ἡ ἀπορία τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ὅσο καί ἀπάντηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ. Πρῶτον μᾶς ἐμπνέουν στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ὅτι δέν ὑπάρχει τίποτε στόν κόσμο, πού νά μπαίνει μπροστά ἀπό τήν θέα τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ, δέν ὑπάρχει τίποτε πού νά παίρνει τήν πρώτη θέση ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα, τήν λατρεία τοῦ Χριστοῦ. Ἀγαποῦμε πάνω ἀπ’ ὅλα τόν γλυκύτατο Νυμφίο μας, τόν Ἰησοῦ. Ὅλα τά ἐπίγεια, φθαρτά τοῦ κόσμου, τά ὑλικά ἀγαθά, τά ἀνθρώπινα πρόσωπα, οἱ ὅποιες ἐπίγειες καταστάσεις εἶναι ὅλα προσωρινά καί μάταια. «Ματαιότης ματαιοτήτων, τά πάντα ματαιότης», ὅπως διαβάζουμε στήν Παλαιά Διαθήκη, στόν σοφό Ἐκκλησιαστή.
Ἀξίζει ἑπομένως κάθε θυσία, κάθε προσπάθεια, κάθε ἀγώνας, αὐταπάρνηση γιά τον Χριστό! Ὅλα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, αὐτό νά εἶναι τό σύνθημα τῆς ζωῆς μας, ὅπου κι ἄν βρισκόμαστε, ὅτι κι ἄν κάνουμε στήν ζωή μας, ὅλα από κεῖ παίρνουν νόημα. Οὔτε ἀνθρώπινες ψευτο-ἀγάπες, σαρκολατρεία μέ ὅλες τίς ἐπεκτάσεις, τά πάθη καί τίς πτώσεις της στίς ἀνθρώπινες σχέσεις, οὔτε πλεονεξία, φιλαργυρία, ἀπόκτηση ποικίλων ὅσων ὑλικῶν ἀγαθῶν, οὔτε ἐγωισμοί, ἐξουσιομανία, πάλη γιά θέσεις πατῶντας ἐνίοτε «ἐπί πτωμάτων» ἤ παραγκωνίζοντας καί ἀνταγωνιζόμενοι με σφοδρότητα ἄλλους συνανθρώπους, ἀξίζουν. Ὅλα τελικά εἶναι δεύτερα, μετά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἀκόμη καί τά χαρούμενα σημεῖα τοῦ ἐπίγειου κόσμου, χωρίς ἁμαρτία, ἕπονται τῆς ἀκολουθίας τοῦ Χριστοῦ!
Τό δεύτερο πού μᾶς διδάσκει τό ἐρώτημα τοῦ Πέτρου καί ἡ ἀπάντηση τοῦ θείου Διδασκάλου εἶναι ὅτι ὁ Θεός ἀνταποκρίνεται στους κόπους μας. Ἀνταποδίδει ὄχι ἁπλῶς τά ἴσα στούς ἀγαπῶντας Αὐτόν, ἀλλά ἀντίθετα δίδει ὑπερπολλαπλάσια. Χορηγεῖ πάμπολλα ἀγαθά στά παιδιά Του. Και στήν ἐδῶ ζωή φροντίζει τούς δικούς Του ἀνθρώπους, Τούς στηρίζει, ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή θά λάβουν τήν σωτηρία, τήν χάρη, τήν χαρά, τήν εὐτυχία τῆς αἰωνιότητας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα θείας ἀγάπης, ἀλλά καί δίκαιης ἀνταπόδοσης ἀποτελεῖ καί ὁ νεοφανής Ἅγιος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὁ δικός μας Ἅγιος τῆς Φθιωτικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Βησσαρίων ὁ Ἀγαθωνίτης, ὁ ἐλεήμων καί πνευματικός. Αὐτός ὁ ταπεινός παππούλης, πού ἔδωσε τά πάντα γιά τόν Χριστό. Ἀφιερώθηκε ψυχῇ τε καί σώματι στόν Θεό, Τόν ὑπηρέτησε, διακόνησε τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Γυρνοῦσε σέ ὅλη τήν Φθιωτική ἐπικράτεια καί ἄφησε τό ἀποτύπωμα τῆς ἁγιότητος. Πήγαινε παντοῦ μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Ἀγάθωνος καί προσευχόταν γιά τούς ἀνθρώπους, βοηθοῦσε μυστικά πτωχές οἰκογένειες, σπούδασε νέα παιδιά, στήριξε πονεμένους ἀνθρώπους. Ὁ ἴδιος πάντα λιτός, πτωχός, ἀσκητικός, ἱεροπρεπής. Ἐξομολόγησε χιλιάδες ψυχές, τίς ἔβαλε στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ἰσχνή φωνή του μίλησε δυνατά, ἁγιοπνευματικά σέ πλήθη ἀνθρώπων. Ἐν τέλει ὁ Θεός τόν ἀνέδειξε ὡς «Σημεῖον τοῦ Οὐρανοῦ»! «Τούς δοξάζοντας με ἀντιδοξάσω», λέγει Κύριος. «Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος», μέ τό ἔκτακτο θαῦμα τῆς ἀφθαρσίας τοῦ σκηνώματος του. Τοῦ χάρισε πραγματικά ἑκατονταπλασσίονα, τόν ἀνέδειξε Ἅγιο τῆς Ὀρθοδοξίας ἀνά τήν οἰκουμένη. Ἄνθρωποι λαμβάνουν τό ὄνομα του, κάνει θαύματα, μέ τήν χάρη τοῦ Χριστοῦ μας, ἀγκαλιάζει ὡς Πατέρας τῆς Φθιωτικῆς γῆς ὅλους μας. Νά λοιπόν καί ὁ δικός μας δρόμος.. Κάθε θυσία γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἀξίζει καί ὁ Θεός ἀνταποδίδει καί εὐλογεῖ!
