Ημερομηνία:
Στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Ν. Άμπλιανης Λαμίας τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών πλαισιούμενος από τους πατέρες του Ναού Πρωτ. π. Αθανάσιο Κυρίτση και π. Αθανάσιο Σκαρμούτσο, ενώ τα Ιερά Αναλόγια διακόνησαν ο κ. Παύλος Λιάσκος και ο κ. Χρήστος Τσιλιμάγκος.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών στο κήρυγμά του χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Ὁ Κύριος ἐγγύς» μας λέει σήμερα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος στην Επιστολή του προς τους κατοίκους των Φιλίππων. «Ὁ Κύριος ἐγγύς» βροντοφωνάζει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος και οι άνθρωποι του σήμερα ακούγοντας, ότι ο Κύριος είναι εγγύς, ότι ο Κύριος έρχεται, ο Κύριος πλησιάζει, τι πρέπει να κάνουν; Να φοβηθούν; Να ταραχθούν; Να συγχιστούν; Τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι μπροστά σε αυτό το άκουσμα; Να εγκλωβιστούν μέσα σε σενάρια συνωμοσίας, φοβίας, μέσα σε σενάρια μεσσιανικά;
«Ὁ Κύριος ἐγγύς». Τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι; Να ετοιμάσουν μαχαίρια για να επιβάλουν μία ανθρώπινη κατά τη γνώμη τους και κατά την κρίση τους δικαιοσύνη; «Ὁ Κύριος ἐγγύς». Τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι; Να κατακλύσουν το διαδίκτυο με προφητείες για το τέλος του κόσμου, για την καταστροφή των πάντων, για την εκδίκηση σε βάρος των αδίκων, για τη δικαίωση των δήθεν δικαίων;
«Ὁ Κύριος ἐγγύς». Και ο Απόστολος Παύλος μας δίνει την απάντηση: «Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις», ακριβώς γιατί ο Κύριος είναι εγγύς και όποιος θέλει να συναντήσει τον Κύριο και να μη μείνει μακράν του Κυρίου, είναι ώρα να γίνει επιεικής, να γνωρίσει τον κόσμο της επιείκειας γιατί ο Κύριος είναι επιεικής, μακρόθυμος και πολυέλεος. Οικτίρμων και Ελεήμων ο Κύριος και η επιείκεια είναι η γέφυρα, η επιείκεια είναι ο τρόπος, η επιείκεια είναι ο δρόμος για να συναντήσουμε το Χριστό.
Πόσο διαφορετική η πρόταση της Εκκλησίας από την πρόταση των ανθρώπων που εργαλειοποιούν και χρησιμοποιούν την Εκκλησία μέσα στο διάβα των αιώνων; Πόσο διαφορετική είναι η πρόταση του Χριστού από τη στάση των ανθρώπων, οι οποίοι για να εργαλειοποιήσουν τον Χριστό, τον υποδέχθηκαν με φοίνικες, με βάγια, με ζητωκραυγές, γιατί δεν ήθελαν έναν Νυμφίο, αλλά ήθελαν αυτόν που θα μπορούσε να ανατρέψει το κατεστημένο το πολιτικό, ήθελαν αυτόν ο οποίος θα μπορούσε επιτέλους να ικανοποιεί τα μεσσιανικά οράματα, τις φιλοδοξίες, τον εθνικό ναρκισσισμό ενός ταλαίπωρου λαού που ακόμη και σήμερα ταλαιπωρείται από αυτή τη βάσανο κι από τη νόσο;
«Ὁ Κύριος ἐγγύς». «Πάρτε τα πολυτιμότερα μύρα» μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Κάντε αυτό που έκανε η Μαρία. Ο Κύριος είναι κοντά μας και έρχεται για να τον αγαπήσουμε, για να τον ερωτευτούμε, για να του προσφέρουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε, για να αλείψουμε τα πόδια του και να τα σκουπίσουμε με τα μαλλιά μας.
«Ὁ Κύριος ἐγγύς» γιατί ξέρει ότι αυτό που πραγματικά αναζητά η καρδιά μας είναι αγάπη, αυτό που αναζητεί η καρδιά μας είναι αλήθεια, αυτό που λαχταρά κι έχει ανάγκη η ύπαρξή μας δεν είναι έναν ακόμα κοσμικό ηγέτη, δεν είναι ακόμα ένα ιδεολόγημα, δεν είναι ακόμη ένα εργαλείο αυτού του κόσμου. Αυτός που έρχεται να μας συναντήσει είναι ο Νυμφίος της καρδιάς μας, της ύπαρξής μας για αυτό ο Απόστολος Παύλος σήμερα επίσης μας καλεί να ειρηνεύσουμε, να έχουμε την ειρήνη του Χριστού μέσα μας, αυτή την ειρήνη την «υπερέχουσα» και επίσης μας προσκαλεί να βάλουμε στην καρδιά μας «όσα αγνά, όσα δίκαια, όσα προσφιλή, όσα εύφημα».
Τι συγκλονιστικές προτάσεις ζωής σε έναν κόσμο ταραγμένο, σε μία κοινωνία που μερικές φορές δείχνει να διψά για αίμα, για βία, που δείχνει να διψά για εκδίκηση, που δείχνει να στρέφεται με διάθεση εκδικητική ο ένας απέναντι στον άλλον;
Τι μηνύματα συγκλονιστικά όταν υπάρχουν ακόμα και σήμερα χριστιανοί που στο πρόσωπο αυτού του Κυρίου βλέπουν έναν Κύριο τιμωρό, έναν Κύριο, ο οποίος έρχεται να καταδικάσει, να καταστρέψει, να κάψει γη και ουρανό, για να διαλύσει τα πάντα; Πόσοι και σήμερα σηκώνουν τα χέρια προς τον ουρανό, όχι για να ζητήσουν αγάπη και έλεος, αλλά για να ζητήσουν «πῦρ καταναλίσκον», για να ζητήσουν φωτιά, για να ζητήσουν αίμα, για να ζητήσουν μία δικαίωση μέσα στα πλαίσια αυτού του κόσμου, που έρχεται και παρέρχεται, για να ζητήσουν δικαίωση κτιστή, δικαίωση ειδωλολατρική και όχι την πραγματική δικαίωση που είναι να αξιώνεσαι να γίνεσαι Μαρία! Να αξιώνεται κάθε άνθρωπος με τα χέρια του να πλένει με μύρα και να ραντίζει και να ομορφαίνει τα πόδια του Χριστού και να Τον σκουπίζει με τα μαλλιά του.
Αυτή είναι η πρόσκληση του Χριστού. Αυτή είναι η πρόσκληση της Εκκλησίας. Αυτή είναι η πρόταση ζωής που κομίζει η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα : «Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις».
Ξεκινήσαμε την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή την Κυριακή το βράδυ με τον Α΄ Κατανυκτικό Εσπερινό με συγχώρεση και δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση χωρίς επιείκεια, δεν μπορεί να συγχωρέσει αυτός που κρατάει μέσα στην καρδιά του, δεν μπορεί να συγχωρέσει αυτός που γυρίζει το κεφάλι από την άλλη πλευρά νομίζοντας ότι με κάποιο τέτοιο τρόπο απονέμει κάποια δικαιοσύνη, ενώ αυτό το μόνο το οποίο αποδεικνύει είναι το διάολο που κουβαλάει μέσα του, το διάολο της μοναξιάς, το διάολο του εγωισμού, το δαιμόνιο της φιλαυτίας, το δαιμόνιο να κλείνεται κανείς στον εαυτό του νομίζοντας πάντα ότι είναι ένα θύμα που οι άλλοι τον έχουν αδικήσει γι’ αυτό και αδυνατεί να υπερβεί και να συγχωρήσει.
Η συγχώρεση προϋποθέτει μεγαλοσύνη, η συγχώρεση προϋποθέτει αρχοντιά, η συγχώρεση προϋποθέτει να μη λογαριάζεις πόσο κοστίζει το μύρο με το οποίο θα λείψεις τα πόδια του Ιησού. Είδατε ο μίζερος ο Ιούδας τι είπε στη Μαρία: Μα έχουμε ανάγκη να ταΐσουμε τους φτωχούς, αυτή η ποσότητα του μύρου, νάρδου κιόλας, πολύτιμου μύρου, αυτή η ποσότητα φτάνει ίσα με τους μισθούς μιας ολόκληρης χρονιάς, είπε ο Ιούδας που κράταγε το ταμείο, που κράταγε τα βιβλία, που το μόνο, το οποίο τον ένοιαζε ήταν μία τυπική εξωτερική σχέση με το Χριστό και όχι μία σχέση αγάπης αληθινής και πραγματικής.
Κι ο Χριστός απαντά αφοπλιστικά, ο Χριστός αποκαθηλώνει, απομυθοποιεί και ουσιαστικά γελοιοποιεί τα επιχειρήματα του Ιούδα. «Τους φτωχούς τους έχετε πάντοτε μαζί σας, τους φτωχούς μπορείτε κάθε μέρα να τους φροντίζετε, δικαιοσύνη κοσμική, δικαιοσύνη ανθρώπινη μπορείτε να την βρείτε παντού κι αυτοί που δεν πιστεύουν στον αληθινό Θεό και αυτοί ακόμα ζητούν μια αποκατάσταση μέσα σε αυτό τον κόσμο της δήθεν ανατραπείσας τάξης αλλά Νυμφίο που να σας αγαπά, Νυμφίο που να ανεβαίνει πάνω στο σταυρό για σας, Νυμφίο που να σας δίνει τη δυνατότητα να τον κηδέψετε με τα χέρια σας, Θεό που να δέχεται να πεθάνει για σας, που να δέχεται εσείς να τον κηδέψετε, που σας δίνει τη δυνατότητα να αναφωνήσετε τη Μεγάλη Παρασκευή: «Πώς Σε κηδέψω θεέ μου, πώς να απλώσω τα χέρια μου στο Άχραντο Σου Σώμα», ένα τέτοιο Θεό δεν θα τον βρείτε αλλού παρά μόνο στην αληθινή αγάπη. Γι’ αυτό ανοίξτε την καρδιά σας, γι’ αυτό συγχωρέστε και συγχωρεθείτε, γι’ αυτό υπερβείτε το παρελθόν, τις αγκυλώσεις σας, τα κολλήματά σας, τις φοβίες σας, την ταραχή που έχετε μέσα σας, τον πανικό που έχει καταλάβει την καρδιά σας.
Απελευθερωθείτε επιτέλους! Η συγχώρεση είναι ελευθερία. Συγχωρέστε και συγχωρεθείτε για να μπορέσετε να ψάλλετε το «Χριστός Ανέστη», για να μπορέσετε πραγματικά να ζήσετε Ανάσταση γιατί Ανάσταση είναι η επιείκεια, Ανάσταση είναι η αγάπη, Ανάσταση είναι η αγκαλιά η ανοιχτή η οποία χωράει κάθε άνθρωπο ο οποίος υπάρχει πάνω στο κόσμο.
Πρόκληση και πρόταση λοιπόν συγκλονιστική. «Ὁ Κύριος ἐγγύς!». Τέρμα ο φόβος. Ώρα της χαράς, της επιείκειας. Ώρα της συγχώρησης. «Ο Κύριος εγγύς!». Συγχωρήσομεν πάντες και πάντα τη Αναστάσει, που έρχεται».
