Ημερομηνία:
Ἐν Λαμίᾳ τῇ 20η Ἰουνίου 2013
ΕΓΚΥΚΛΙΟC 170
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Πρός
τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Μέσα στή γενική ἰσοπέδωση ἀξιῶν καί ἰδανικῶν, πού οἱ σοφοί ἐγκέφαλοι τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχουν ἐπινοήσει καί στό πρόγραμμα ἀποχριστιανοποίησεως τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου κοινωνίας ἐντάσσεται καί ἡ κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας μέ τό πρόσχημα βέβαια τῆς προσπάθειας τονώσεως τῆς ἀνταγωνιστικότητος, τῆς αὐξήσεως τῆς ἀπασχολήσεως καί τῆς κινήσεως τῶν ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων.
Ὅλοι ἀντιλαμβανόμεθα, ὅτι εἶναι σέ ἐφαρμογή ἐπιχείρηση νά μή μείνει τίποτε ὄρθιο γιά νά οἰκοδομηθεῖ ἀπό τήν ἀρχή μία καινούργια κοινωνία μέ βασικούς πόλους τήν πανθρησκεία καί τήν παγκοσμιοποίηση.
Ἡ πολεμική κατά τῆς Κυριακῆς ἀργίας ἔχει μακρά ἱστορία. Ἡ προσπάθεια ἀλλοτριώσεως τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου εἶναι παγκόσμιο φαινόμενο. Οἱ ἀντίθεες δυνάμεις σέ ὅλα τά μέρη τῆς γῆς έχουν κηρύξει ὕπουλο πόλεμο κατά τῆς Κυριακῆς ἀργίας, διότι τήν θεωροῦν ἀνατρεπτική τῶν σχεδίων τους.
Αὐτός ὁ ἀκήρυκτος πόλεμος φωτός καί σκότους ἔχει στόχο τήν Κυριακή, γιατί αὐτή ἡ ἡμέρα ἁγιάζει καί ἐνισχύει τήν πίστη. Ὑπέρ αὐτῆς ἀγωνίσθηκαν οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀπό τούς πρώτους αἰῶνες μέχρι σήμερα, μέ κορυφαῖο τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, ὁ ὁποῖος στά μαῦρα χρόνια τῆς δουλείας ἀγωνίσθηκε νά μεταθέσει τά παζάρια ἀπό τήν Κυριακή σέ ἄλλη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος, γιά νά ἐκκλησιάζονται οἱ πιστοί καί νά μή βεβηλώνουν μέ τό ἐμπόριο τήν ἁγία ἡμέρα τοῦ Κυρίου.
Κατά τή Γαλλική Ἐπανάσταση τοῦ 1789 εἶχαν φθάσει οἱ ἄνομοι στό σημεῖο γιά ἕνα διάστημα νά καταργήσουν τήν Κυριακή καί ὡς ἡμέρα ἀργίας, νά καθιερώσουν τήν Δευτέρα, τήν ὁποία μάλιστα εἰρωνικά ὀνόμασαν «Ἁγία Δευτέρα».
Σήμερα ἐξακολουθεῖ νά ἰσχύει ἡ Διεθνής σύμβαση τοῦ 1975 πού ἀπαγορεύει αὐστηρά τήν ἐργασία τῶν ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων τίς Κυριακές.
Ἀπό τό 1992 ὅμως ἔχουν ἀρχίσει μάχη γιά τήν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς καί ὅπως φαίνεται ἔχουν ἰσχυρούς ὑποστηρικτές, παρ’ ὅτι ὁ ἐμπορικός κόσμος τῆς πατρίδος μας ὁμοφώνως ἀντιδρᾶ καί τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἀπορρίπτει κάθε ἰδέα καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας.
Ἡ Κυριακή εἶναι ἡμέρα τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου.
Τήν Κυριακή ἔλαβαν χώρα τά μεγάλα γεγονότα τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Τήν Κυριακή ἔγινε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου γιά τήν ὁποία ψάλλομε: «Αὕτη ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν σαββάτων, ἡ βασιλίς καί κυρία, ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις ἐστί πανηγύρεων...».
Τήν Κυριακή ἔγινε ἡ ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τό ὑπερώον τῆς Ἱερουσαλήμ ἐπί τούς Μαθητάς καί Ἀποστόλους.
Τήν Κυριακή ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στή νῆσο Πάτμο εἶδε τό ὅραμα καί ἔγραψε τό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. «ἐγενόμην ἐν τῆ νήσω τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διά τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί διά τήν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐγενόμην ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡμέρα, καί ἤκουσα φωνήν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος λεγούσης· Ὅ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καί πέμψον ταῖς ἑπτά ἐκκλησίαις...» (Ἀπ. Ἰω. 1.10).
Τήν Κυριακή συνείρχοντο οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί ἀπεφάσιζαν γιά τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας.
Παλαιότερα τήν Κυριακή ἐτελοῦντο οἱ Γάμοι τῶν πιστῶν καί οἱ Βαπτίσεις τῶν νηπίων, οἱ χειροτονίες τῶν Διακόνων, Πρεσβυτέρων καί Ἐπισκόπων.
Ὅλα τά ἱερά καί ἅγια ἐτελοῦντο τήν Κυριακή, γιατί ἡ Κυριακή εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς δευτέρας δημιουργίας, εἶναι ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ἡμέρα ἁγιασμένη, εὐλογημένη, δεδοξασμένη.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος στή μανία ἀποδομήσεως τῆς κοινωνίας ἀπό τίς πανανθρώπινες ἀξίες καί τά στηρίγματα, πού τήν συγκρατοῦν στήν πορεία της ἐπιδιώκει νά καταργήσει τήν Κυριακή ἀπό τή ζωή μας, νά μᾶς ἀποξενώσει ἀπό τά νοήματά της, νά τήν κάνει, ὅπως εἶναι ὅλες οἱ ἄλλες ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος, νά τήν ἀποξενώσει ἀπό τό Θεό καί νά τήν ἀφιερώσει στή λατρεία τοῦ Βάκχου, τῆς Ἀφροδίτης καί τῶν ἄλλων ψευδοθεοτήτων τῆς ἀνομίας.
Σ’ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν ἀνατροπή δυστυχῶς συνεργοῦν καί πολλοί Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἀντί νά τήν χρησιμοποιήσουν γιά τήν πνευματική τους ἐνίσχυση, τήν οἰκογενειακή τους ἑνότητα, τήν σωματική τους ἀνακούφιση, τήν καταναλώνουν σέ γλέντια, ξενύχτια καί σέ ἔργα τοῦ σκότους, μέ τά ὁποῖα αὐτοί οἱ ἴδιοι -χριστιανοί ὄντες- καταφέρουν τό χειρότερο κτύπημα στήν Κυριακή ἀργία.
Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα εἶναι ἀδιανόητη ἡ νομοθετική κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας. Σύσσωμος ὁ πιστός λαός ἀντιδρᾶ, μέ ἐπικεφαλῆς τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὁμοσπονδία τῶν Ἐμπορικῶν Συλλόγων καί τῶν ἰδιωτικῶν Ὑπαλλήλων, οἱ ἁπλοί οἰκογενειάρχες, οἱ ἐχέφρονες πολίτες πού θέλουν νά ἔχουν τήν Κυριακή ὡς ἡμέρα σχόλης ἀφιερωμένη στό Θεό, στήν οἰκογένεια, στήν παράδοση, στόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο.
Ἰδού τί λέγει μεταξύ ἄλλων ἡ Ἐθνική Συνομοσπονδία Ἑλληνικοῦ Ἐμπορίου σέ μία ἐπιστολή πού μᾶς ἀπέστειλε: «Χωρίς τήν Κυριακάτικη ἀργία χαλαρώνουν οἱ κοινωνικοί δεσμοί καί ἐνισχύεται ἡ ἀποξένωση. Τότε ὅλες οἱ μέρες θά μοιάζουν καθημερινές καί ἡ ξεχωριστή Κυριακή θά ἀντιμετωπίζεται τό ἴδιο. Ἡ Κυριακάτικη ἀργία ἐπιβάλλεται νά παραμείνει κανόνας καί ὄχι νά γίνει ἐξαίρεση».
Ὑπέρ τῆς διατηρήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας ἀκούγονται πολλές φωνές. Τήν κατάργησή της καταδικάζουν ὅλα τά μέλη τῆς ΕΣΕΕ μέ τίς 14 περιφερειακές ὁμοσπονδίες τοῦ ἑλληνικοῦ ἐμπορίου καί τούς 288 τοπικούς ἐμπορικούς συλλόγους σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί σχεδόν ὅλοι οἱ φορεῖς τῆς ἀγορᾶς.
Τότε γιά ποιούς θά λειτουργεῖ ἡ ἀγορά τίς Κυριακές, ἀφοῦ ἐκεῖνοι πού ζοῦν μέσα σ’ αὐτή μέ πολλά ἐπιχειρήματα ἀρνοῦνται;
Ποιούς θά ἐξυπηρετεῖ τό ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων ἀφοῦ οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποί τους, πού ζοῦν ἀπό αὐτά καί εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή τους δέν συμφωνοῦν;
Γιά τούς τουρίστες καί τούς μετανάστες θά ἰσοπεδωθοῦν προαιώνιες ἀρχές τῆς πατρίδος μας;
Δέν θά ἀφήσουμε τίποτε ὄρθιο σέ αὐτόν τόν μαρτυρικό καί αἱματοβαμμένο τόπο;
Ἀδελφοί μου.
Τέτοιου εἴδους ἐπιθέσεις θά ἔχωμε τακτικά ἀπό τά συστήματα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Μόλις τελειώνουν τό ἕνα θέμα, ἀνοίγουν τό ἄλλο. Αὐτά πού θέλουν νά καθιερώσουν εἶναι νάρκες στά θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας.
Κρατηθεῖτε ἑνωμένοι μέ τήν πίστη τῶν ἁγίων μας καί τήν παράδοση τῶν Πατέρων μας. Ἡ κρίση αὐτή κάπου θά ξεθυμάνει καί ὕστερα πάλι θά ἀναζητήσωμε τά ἐχέγγυα ζωῆς, προόδου καί πολιτισμοῦ ἀπό τό θησαυροφυλάκιο τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ λέγει στόν καθένα μας: «Μή φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν, καί ἐγενόμην νεκρός, καί ἰδού ζῶν εἰμι εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων, καί ἔχω τάς κλεῖς τοῦ θανάτου καί τοῦ ἅδου» (Ἀπ. Ἰω. 1,18).
Ἀδελφοί μου.
Πρῶτοι ἐμεῖς νά σεβασθοῦμε τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς. Νά τήν ἁγιάσουμε μέ τόν ἐκκλησιασμό, τήν ἐξάσκηση τῆς ἀγάπης καί τήν ἐνίσχυση τῶν οἰκογενειακῶν δεσμῶν.
Σᾶς εὔχομαι πλουσία τήν παρά Θεοῦ ἐνίσχυση γιά τήν μαρτυρία τῆς πίστεως καί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
