Ευρίσκεται μεταξύ των χωρίων Άγναντης καί Γουλεμίου σέ πολύ ωραία τοποθεσία. Μέ τόν σεισμό του 1894 κατέπεσε ο Ναός καί παρέμειναν τά ερείπια, τά οποια μαρτυρούν τήν υπαρξη εκεί του μνημείου, τό οποίο κατά πάσαν πιθανότητα όπως άλλωστε μαρτυρεί καί ο Καθηγητής Ορλάνδος ήτο αρχαία Μονή ανεγερθείσα επί των θεμελίων αρχαίου Ιερού.
Έχει σχήμα ορθογώνιο στό οποίο είναι προσκεκολλημένη πρός ανατολάς μία ημιεξάγωνος κόγχη του Ιερού. Τέσσερες κίονες στό μέσο του ορθογωνίου υπεστήριζαν ισάριθμες κυλινδρικές καμάρες επί των οποίων εστηρίζετο τρούλλος. Τό δάπεδο ήταν στρωμένο στό μέσον μέ μικρές ορθογώνιες μαρμάρινες πλάκες καί στά άκρα μέ βαθυκύανες ψηφιδές πού εσχημάτιζαν σταυρούς. Επάνω σέ μία πλάκα είναι χαραγμένη η εξής Βυζαντινή επιγραφή:
"Μιχ(αήλ) αρχιμανδρίτ
καί πόνοις απαν
ευλαβων ναζηρέων μη.."
Αξιόλογη είναι η γλυπτική διακόσμηση του Ναού. Τά γλυπτά είναι από εγχώριο Βαθυκύανο ασβεστόλιθο κατασκευασμένα καί ανήκουν σέ διάφορα μέρη του Ναού όπως πλαίσια θυρών, κιονίσκοι παραθύρων, τέμπλου, μικρότερα αγνώστου χρήσεως.
Τά ως άνω γλυπτά έχουν μεγάλες ομοιότητες μέ τίς πήλινες διακοσμήσεις της δυτικής πλευράς του Ναού των Αγίων Θεοδώρων Αθηνών (12ου αιώνος) καί κατεσκευάσθησαν περί τά τέλη του 13ου η 14ου μ.Χ. αιώνος.
Σήμερα ευρίσκονται στό περίβολλο του Ενοριακού Ναού Άγναντης μεταφερθέντα τόν Αύγουστο του 1970 μερίμνη της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Ετικέτες:
