«Ποίμαινε τα πρόβατά μου», Νέα Κυκλοφορία Δίτομου έργου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου

Κυκλοφορήθηκε από τις Εκδόσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος το δίτομο έργο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου με τίτλο «Ποίμαινε τα πρόβατά μου»,  το οποίο αφορά την τέταρτη πενταετία της Αρχιερατικής Ποιμαντορίας του Ποιμενάρχου μας στην Φθιωτική Εκκλησία.

          Το έργο αυτό χωρίζεται σε δυο τόμους, γεγονός το οποίο υποδηλώνει την μεγάλη Ποιμαντική δραστηριότητα που ανέπτυξε η Ιερά Μητρόπολή μας τα τελευταία πέντε χρόνια (2012-2016).

          Στο δίτομο αυτό έργο δημοσιεύονται οι Εγκύκλιοι, τα Εγκύλια Σημειώματα, τα Δελτία τύπου και τα Μηνύματα του Σεβασμιωτάτου προς τους Ιερείς και το χριστεπώνυμο πλήρωμα και μέσα από αυτά ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει την διαποίμανση της τοπικής  μας Εκκλησίας πάνω σε ποιμαντικά και  πνευματικά ζητήματα, η οποία στηρίζεται στην Ορθόδοξη παράδοση και στο Ορθόδοξο ήθος της Αγίας μας Εκκλησίας και των Αγίων Πατέρων, αντιμετωπίζοντας πρακτικά τις ιδεολογικές αλλαγές και τις κοινωνικές διακυμάνσεις της κοινωνίας μας.

          Είναι ένα σπουδαίο βοήθημα και εργαλείο για τους ιερείς καθώς και για όλο τον πιστό λαό. Στον πρόλογό του ο Ποιμενάρχης μας αναφέρει τα εξής:

          Εὐλόγησε ὁ Θεός νά ἔχω τήν χαρά νά προβαίνω στήν ἔκδοση τοῦ ποιμαντικοῦ τόμου τῆς τετάρτης πενταετίας, στόν ὁποῖο, ὅπως καί στούς τρεῖς προηγουμένους, περιέχονται τά πεπραγμένα τρόπον τινά τῆς ποιμαντορικῆς μου διακονίας τῶν ἐτῶν 2012-2016.

          Ταπεινή δοξολογία καί ἐκ ψυχῆς εὐχαριστία ἀναπέμπω εἰς τόν Μέγα Ἀρχιποίμενα καί Διδάσκαλο Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, πού μέ ἀξίωσε ἐπί τόσα ἔτη νά διακονῶ τό ἐκλεκτό ποίμνιο τῆς Φθιωτικῆς Ἐκκλησίας εἰς τόπον καί τύπον τοῦ ἰδίου, τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καί πρός ἁγιασμό καί σωτηρία τῶν ἐμπεπιστευμένων εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου λογικῶν προβάτων.

Ἡ προτροπή τοῦ Κυρίου πρός τόν Ἀπόστολο Πέτρο «ποίμαινε τά πρόβατά μου» (Ἰω. 21,17) δέν εἶναι μόνο εὐλογία καί τιμή, ἀλλά συγ­χρόνως εἶναι καί μεγάλη εὐθύνη.

Αὐτή ἡ ἐκλογή γιά τήν ἀνάθεση τῆς φροντίδος τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας μᾶς δεσμεύει μέ τήν ὑποχρέωση νά φανοῦμε ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι ἄξιοι τῆς κλήσεως καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Νά ἀγα­πήσωμε τό ποίμνιο ἀδιακρίτως. Νά τό διαφυλάξωμε ἀπό τούς λύκους τῆς ἀνομίας. Νά τό διαθρέψωμε μέ τήν ἀληθῆ καί γνησία τροφή τοῦ Θείου Λόγου καί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων. Νά τό χειραγωγήσωμε, ὥστε νά περιπατεῖ «ἐν πνεύματι» (Γαλ. 5,18). Νά τό ἐμπνεύσωμε νά ἐργάζεται τό ἀγαθόν πρός πάντας «μάλιστα δέ πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως (Γαλ. 5,10). Νά τό προτρέψωμε νά ἐνδυθεῖ τόν καινόν ἄνθρω­πον τόν κατά Θεόν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καί ὁσιότητι τῆς ἀληθείας» (Ἐφ. 4,24).

          Ἡ διακονία τῆς διαποιμάνσεως ἔχει κόπο καί μόχθο. Διά τοῦτο λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι οἱ κοπιῶντες θά ἀπολαύσουν διπλή τιμή παρά τοῦ Θεοῦ καί παρά τῶν ἀνθρώπων: «Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ» (Α΄ Τιμοθ. 5,17).

          Ἡ πρόσφατη πενταετία ἀπό τά κείμενα (ἐγκυκλίους, ἐγκύκλια σημειώματα, μηνύματα, δελτία τύπου), πού παρατίθενται στόν παρόντα τόμο, εἶχε πολλές διακυμάνσεις, κοινωνικές καί ἰδεολογικές ἀλλαγές. Εἶχε πλάγιες καί εὐθεῖες ἐπιθέσεις κατά τῆς πίστεως. Συγκακοπαθήσαμε, ὅμως, κατά δύναμιν Θεοῦ. Μείναμε προσηλωμένοι στίς ἀρχές τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας σύμφωνα μέ τήν Ἀποστολική ἐντολή: «Σύ δέ λάλει ἅ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλία» (Τίτ. 2,1).

          Κατά τήν ἀναφερομένη περίοδο προσπαθήσαμε νά τονίσωμε στόν ἱερό κλῆρο καί στό λαό μας τήν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στό πνεῦμα τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν συγχρόνων Ἁγίων. Ἡ ἀνταπόκριση ὅλων μᾶς ἄμοιψε μέ τόν καλύτερο τρόπο.

Στά κείμενα παραλείψαμε τά καθιερωμένα καί τά κατ’ ἔτος ἀναφερόμενα. Μείναμε στά καινούργια καί γιά οἰκονομία χώρου καί πρός ἀποφυγήν ἀνιαρῶν ἐπαναλήψεων.

          Κάθε τόμος τῆς πενταετίας εἶναι ἱστορική καί ποιμαντική μαρτυρία. Συγχρόνως εἶναι ἄριστος ὁδηγός τῶν Ἐφημερίων διά τήν ἀκριβῆ ἐπιτέλεσιν τῶν καθηκόντων τους. Δέν καυχώμεθα γιά ὅ,τι ἔχει ἐπιτελεσθεῖ, διότι, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος: «ὅταν ποιήσητε πάντα τά διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοι ἐσμέν καί ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17,10).

          Πᾶσα δόξα καί τιμή ἀνήκει εἰς τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔδωσε δύναμη καί φωτισμό νά ἐπιτελοῦμε τό καθῆκον μας μέ ἀφοσίωση πρός τήν Ἁγίαν μας Ἐκκλησία καί πατρική ἀγάπη πρός τόν ἐκλεκτό μας λαό.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ