Ορθόδοξοι Έλληνες. Τώρα σας έχει ανάγκη η Εκκλησία.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 174

Ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος

Πρός

τά εὐσεβῆ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί μου αδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.

Ἀσφαλῶς ἔχετε ἀντιληφθεῖ πόσο μας κοστίζει ψυχικά καί πόσο τα­λαι­πω­ρεῖ τήν τοπική μας Ἐκκλησία τό μέτρο πού ἔλαβε ἡ Κυβέρνηση πρό τριετίας, νά μή διορίζει νέους ἐφημερίους. Κάθε χρόνος πού περνάει λιγο­στεύ­ουν κατά ἕξ (6) οἱ ἐφημέριοι τῆς Μητροπόλεώς μας καί στά 80 ἐφημεριακά κενά προ­στί­θενται καί ἄλλα. Οἱ ἐναπομένοντες Ἱερεῖς κατα­βά­λουν ὑπεράν­θρω­πες προσπά­θειες νά ἐξυπηρετήσουν τίς πνευματικές καί λει­τουργι­κές ἀνάγκες τῶν ἀπορφανισμένων χωριῶν, ἀλλά τό πρόβλημα συνεχῶς διογκώ­νεται. Κάθε χωριό ἔχει τίς ἑορτές του, τά ἐκκλησιαστικά του ἔθιμα, τίς παραδόσεις του καί ἔχει μάθει νά ζεῖ μέ τόν ἦχο τῆς καμπάνας, μέ τήν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς καί μέ τήν εὐλογημένη παρουσία τοῦ Ἱερέως στίς χαρές καί στίς λύπες του.

Ἡ ἔλλειψη Ἱερέων εἶναι τό τελειωτικό κτύπημα τοῦ χωριοῦ καί τῆς ὑπαίθρου χώρας. Χωρίς Ἱερέα οἱ ἄνθρωποι ξεστρατίζουν ἀπό τόν δρόμο τῆς πνευ­ματικῆς ζωῆς καί εἶναι εὐάλωτοι στούς πάσης φύσεως παραθρησκευ­τι­κούς καί αἱρετικούς προπαγανδιστές, οἱ ὁποῖοι «περιάγουν τήν θάλασσαν καί τήν ξηράν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον» (Ματθ. 23,15). Βάζουν τό μικρόβιο τῆς αἱρέσεως στήν μικρή κοινωνία καί ἀλλοιώνουν τίς ψυχές, μέ ἀποτέλεσμα νά χάνουν πολλοί τόν δρόμο τους, ὅπως τά πρόβατα «τά μή ἔχοντα ποιμένα» (Ματθ. 9,36).

Ἤδη βαδίζομε τόν τρίτο χρόνο καί μόνο δύο (2) θέσεις ἐφημερίων ἐδό­θη­σαν στήν Ἱερά Μητρόπολη Φθιώτιδος. Τά κενά ὅμως, πού ἐδη­μιουρ­γή­θησαν μέ συνταξιοδοτήσεις, μεταθέσεις σέ ἄλλες Μητροπόλεις καί θανάτους, εἶναι 18. Ὅ σοι πονᾶτε τήν Ἐκκλησία καί τό χωριό πού γεννη­θή­κατε καί ἀνα­τρα­φήκατε, ἀντιλαμβάνεσθε τό μέγεθος τοῦ προβλήματος.

Ἔχομε εἰπεῖ καί σέ ἄλλη περίπτωση, ὅτι δέν κακίζομε τήν πολιτεία γιά τό σκληρό αὐτό μέτρο, πού δέν ἀδικεῖ μόνο τούς ὑποψηφίους Ἱερεῖς, ἀλλά ἀδικεῖ καί τόν λαό. Ἡ οἰκονομική κρίση, ὅπως τήν διαχειρίζονται, εἶναι ἀνάλ­γη­τη καί δέν γνωρίζει συναισθηματισμούς. Ἡ πολιτεία βάσει σχεδιασμοῦ πο­ρεύεται. Ἐμεῖς ὡς πολίτες νομοταγεῖς ὀφείλομε ὑπακοή εἰς τούς νόμους τοῦ κράτους, ὅσο κί ἄν εἶναι βαρεῖς καί ἀσήκωτοι. 

Δέν ἐμποδιζόμεθα ὅμως ὡς Ἐκκλησία, νά λάβωμε δικά μας μέτρα, τά ὁποῖα θά οἰκονομήσουν τήν παροῦσα δεινή περίσταση καί θά ἀνακουφίσουν πνευματικά τόν λαό. Δέν πρέπει νά μένουμε μόνο στην κριτική καί δέν ὠφελεῖ ἡ ἀντιπαράθεση μέ τήν πολιτεία.

Κι΄ ἄν μιά ἄλλη πολιτική κατάσταση λάβει ἐχθρική θέση πρός τήν       Ἐκκλη­σία, τί θά πράξωμε; Θά μείνωμε θεατές τῆς διαλύσεως τῶν ἐνοριῶν καί τῆς ἐγκαταλείψεως τῶν πιστῶν;

Ἡ ποθουμένη οἰκονομική ἀνάκαμψη παρατείνεται ἀορίστως. Στά κεντρι­κά Μέσα ἐνημερώσεως «σκᾶνε» βόμβες γιά διακοπή μισθοδοσίας τῶν Ἱερέων, γιά μείωση συντάξεων καί γιά ἄλλα μέτρα, τά ὁποῖα, ὅπως λένε, προ­τεί­νει ἡ Τρόϊκα. Ἀπό πλευρᾶς κυβερνήσεως διαψεύδονται, ἀλλά ὁ φόβος καί ἡ ἀπορία μένει.

Πάντα τά ἀνωτέρω σᾶς ἀνέφερα, γιά νά παρουσιάσω σέ ὅλους σας τήν ἔκταση τοῦ προβλήματος τῆς παύσεως τοῦ διορισμοῦ νέων Ἐφημερίων καί τήν ἀνάγκη, πού προκύπτει, νά εὑρεθεῖ τρόπος στηρίξεως τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν μικρῶν ἐνοριῶν τῆς ὑπαίθρου.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει δυναμικό ἀξιόλογο, τό ὁποῖο πρέπει τώρα στούς χαλεπούς καιρούς νά ἐπιστρατευθεῖ καί νά δραστηριοποιηθεῖ.

Ἐλᾶτε, ὅσοι ἀγαπᾶτε τήν Ἐκκλησία νά συμπαρασταθεῖτε στίς ἀνάγκες τῶν Ἐνοριῶν καί τῶν Φιλανθρωπικῶν Ἱδρυμάτων.  

Ἐλᾶτε οἱ δυνάμενοι καί ἔχοντες τά προσόντα νά ὑπηρετήσετε τήν Ἐκ­κλη­σία, θεολόγοι καθηγητές, δάσκαλοι καί ἄλλων ἐπιστημῶν ἐκπαιδευ­τι­κοί, στρα­τιωτικοί, συνταξιοῦχοι ὅλων τῶν ἐπαγγελμάτων καί ἐργαζόμενοι, μέλη τῶν θρησκευτικῶν σωματείων καί ἀδελφοτήτων, ἐλᾶτε νά ἐνδυθεῖτε τό μέγα τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα καί νά ἀνοίξετε τίς κλεισμένες ἐκκλησίες τῶν χωριῶν μας.

Ὅ σοι παιδιόθεν εἴχατε τόν πόθο τῆς Ἱερωσύνης καί ἡ καρδιά σας φλέ­γε­ται ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό, ἐλᾶτε! Σᾶς καλεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας! «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» (Ματθ. 4,19).

Κηρύσσομε σήμερα πνευματική ἐπιστράτευση καί ὅσοι ἀγαπᾶτε τόν Χριστό, τήν Ἐκκλησία καί τήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα, ἐλᾶτε νά κατα­τα­γεῖτε στόν στρατό τοῦ Οὐρανίου Βασιλέως Χριστοῦ.

«Οὐ γάρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεός πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ. μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν ..., ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ Εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ» (Β΄Τιμοθ. 1,7-8).

Τώρα σᾶς ἔχει ἀνάγκη ἡ Ἐκκλησία. Τολμήσατε καί ὁ Κύριός μας θά εὐλογήσει τήν ἀπόφασή σας.

Εὐχηθεῖτε, ἀδελφοί μου, νά ἀναδείξει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐργάτας εἰς τόν Θεῖον ἀμπελῶνα του, διότι «ὁ θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι» (Ματθ. 9,37). Τήν ἐλπίδα μας στηρίζομε στόν Χριστό καί ἀπό τόν Χριστό ἀναμένομε τήν λύση.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ