Ημερομηνία:
Όποιος διαβάσει τις δηλώσεις του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής ελλογιμωτάτου Ακαδημαϊκού κ. Χρήστου Μασαλλά δεν έχει παρά να εκφράσει τα συγχαρητήριά του προς τον διακεκριμένο επιστήμονα που προσπαθεί να προβάλλει και να εξυψώσει την Ριζάρειο Σχολή, η οποία ως γνωστόν τα τελευταία χρόνια μέσα στη γενική κρίση της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως έχει γνωρίσει πολλούς κλυδωνισμούς.
Ημπορεί μεν ο κ. Πρόεδρος να προσπαθεί με όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για την αναβάθμιση της Σχολής, η γραμμή όμως την οποία χαράσσουν διαφοροποιείται από την Διαθήκη των ιδρυτών Μάνθου και Γεωργίου των Ριζαρών, οι οποίοι ρητώς δηλώνουν, ότι στη Σχολή «να διδάσκωνται όσοι σκοπεύουν να ενδυθώσιν το της Ιερωσύνης ένδυμα». Μάλιστα ο Γεώργιος Ριζάρης ολοκληρώνει την Διαθήκη του ως εξής: «Αυτή είναι η τελευταία και αμετάθετος θέλησίς μου, της οποίας διατάσσω μετά θάνατον μου την πλήρη εκτέλεσην. Όστις λάβη κατά νουν και θελήσει να μεταβάλη καμμίαν των διατάξεών μου, αφήνω εις αυτόν την κατάραν του Ιησού Χριστού και των Αγίων Πάντων και να δώσει λόγον εν ημέρα Κρίσεως και προκοπήν να μη ιδή ποτέ» (Κωδίκελος 29 Μαΐου 1841). Σκοπός λοιπόν του Γεωργίου Ριζάρη ήταν η ίδρυση και λειτουργία Εκκλησιαστικής Σχολής για την ανάδειξη αξίων κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Την Ριζάρειο οραματίζετο ως μία δεύτερη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και εις αυτήν την γραμμή ελειτουργούσε επί πολλές δεκαετίες κατά τις οποίες προσέφερε εκατοντάδες Ιερείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, 76 Αρχιερείς και πλήθος Θεολόγων και επιστημόνων (βλέπε επιστημονική εργασία μας «Ριζαρείτες Αρχιερείς από της Ιδρύσεως της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής σχολής (1844) μέχρι σήμερα. Αθήνα 2012).
Η κατεύθυνση της Ριζαρείου Σχολής δεν επιτρέπεται να αλλάξει. Η Ριζάρειος ιδρύθηκε για να προετοιμάσει ιερείς. Τότε πως ημπορούμε να μιλάμε για γυναίκες μαθήτριες;
Ο κ. Πρόεδρος στις δηλώσεις του δεν κάνει καμμιά αναφορά στην προετοιμασία Ιερέων. Το Σχολείο δεν ιδρύθηκε, όπως το διαμόρφωσε τελευταία το Υπουργείο Παιδείας. Η Ριζάρειος Σχολή είναι Σχολείο υποψηφίων Ιερέων με ρητή αναφορά της Διαθήκης των Ιδρυτών και με δεσμευτικές αρές.
Ο υπογράφων και δεκάδες αποφοίτων εζήσαμε την πνευματική ακμή της Ριζαρείου εντός της οποίας ανατραφήκαμε εκκλησιαστικά και ό,τι σήμερα είμαστε κατά πολύ το οφείλουμε στην εξαετή φοίτησή μας στη Σχολή.
Από τότε που άρχισε η μοντερνοποίηση και η εκκοσμίκευση της Σχολής άρχισαν και οι περιπέτειές της.
Η Ριζάρειος για να ορθοποδήσει πρέπει να επανεύρει τον παλαιό βηματισμό της. Οι εμβαλωματικές λύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα. Η Ριζάρειος πρέπει να ξαναγίνει κοινόβιο υποψηφίων Ιερέων όπως ήταν πριν, στο οποίο θα εκπαιδεύονται οι Ιεροσπουδαστές στην επιστήμη, στην λειτουργική ζωή, στην Βυζαντινή Μουσική και σε όσα χρειάζονται για να εισέλθουν στην Ιερωσύνη. Ο λόγος που ατόνησε είναι, ότι έχασε την προσωπικότητά της, και το κύρος της. Γενναίες αποφάσεις χρειάζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο, ώστε να επανέλθει εκεί από όπου παρέκλινε.
Ο ατυχής τίτλος δημοσιεύματος στην Εφημερίδα «Δημοκρατία» του δημοσιογράφου Αντώνη Μακατούνη «Η ιστορική Ριζάρειος ανοίγει τις πύλες της και στις γυναίκες!» ισοδυναμεί με αγγελτήριο κηδείας για την Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή.
