Τα ακόλουθα αποτελούν τα επαινετά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κατά Θεόν βίου: Κήρυκες που σιωπούν, ξηρή κόμη, πόδια ανυπόδητα που ακολουθούν τα βήματα των αποστόλων, χωρίς να έχουν μαζί τους κάτι το νεκρό πνευματικά, κουρά σύμμετρη, ντύσιμο που να καταδικάζει την υπερηφάνεια...
Η ψυχρότητα στην προσευχή οφείλεται είτε σε ψυχική κόπωση είτε σε πνευματικό κορεσμό είτε σε σωματικές απολαύσεις και αναπαύσεις είτε σε πάθη, που κυριεύουν την ψυχή, προπαντός στην έπαρση. Όλα αυτά είναι ενάντια στην πνευματική ζωή, μέσα στην οποία κεντρική θέση κατέχει η προσευχή. Έτσι, πρώτα και κύρια προκαλούν το στέρεμα της πηγής της προσευχής μέσα μας. Αυτό, όμως, μπορεί να oφείλεται και σε απομάκρυνση της χάριτος, που συμβαίνει με θεία παραχώρηση.